|
Tarnished Gold
Orit Ishay Curator: Dveer Shaked Opening: Wednesday, June 23, 2021, at 20:00 Closing: Friday, August 27, 2021 |
ذهب صدئ
أوريت يشاي القيم: دفير شاكيد افتتاح: الأربعاء، 23 يونيو، 2021، الساعة 20:00 ختام: الجمعة، 27 أغسطس، 2021 |
זהב חלוד
אורית ישי אוצר: דביר שקד פתיחה: יום רביעי, 23 ביוני, 2021, בשעה 20:00 נעילה: יום שישי, 27 באוגוסט, 2021 |
|
In recent decades, the city of Jerusalem has become one large construction site. Since construction began on the light rail in 2000, the face of the city has irrevocably changed. In this multifaceted city, with its history that spans millennia and is the heart and center of the world’s three monotheistic religions, new buildings replace old ones and high-rise towers are beginning to climb into the sky, alongside extensive infrastructure and roadwork, especially in the city’s western part. Holes are dug and then covered over. Unlike in other cities undergoing urban renewal, in Jerusalem the addition or subtraction of even a single stone can upset the delicate balance of the city’s human infrastructure. The building momentum can be viewed as a good thing or a bad thing; approved of or denounced. In the exhibition Tarnished Gold, artist Orit Ishay refers to it mainly as the reflection of a state of mind: a bustling, noisy and tumultuous city in which the risks and chances for coexistence among the various populations are intertwined. The city, whose streets are being dug up, whose buildings are being torn down and rebuilt, is the wound of many conflicts: Israeli-Palestinian, ultra-Orthodox-secular, right-wing-left-wing, tradition versus innovation. These conflicts, old and deeply rooted in the city’s geopolitics, are part of its quotidian existence. They converge in a place that carries historical, religious and national meanings for many people and the public. However, they all share an awareness of the city’s importance on the one hand and its fragility on the other, and of it always being on the verge of exploding.
In the exhibition, the artist reveals, through both pain and wonder, the present and the future, the less glamorous side of the place; the city, which resembles an organic body that is in a constant struggle with itself; a wounded body, but one which is also being built and developed. Picking at the wounds is painful, but necessary if it is ever to heal. The installation, which consists of ready-made photographs, videos and objects and combines imagination and reality, invites the viewer on a journey through this prospect. Orit Ishay, was born, lives and works in Tel Aviv. Orit is an artist active in the fields of still photography, video and neon installations. She is also a senior lecturer in photography at the Sapir Academic College. Orit graduated with honors from the Continuing Education Graduate Program in Art at the Beit Berl Hadmidrasha Faculty of the Arts (2012), and graduated with honors from the Department of Photography at the Musrara School of Photography, Jerusalem (2006). She has presented solo exhibitions and has participated in group exhibitions in Israel and around the world. Her works are in museums as well as in institutional and private collections in Israel and abroad. |
في العقود الأخيرة، أصبحت مدينة القدس موقع بناء كبير. منذ أن بدأ بناء السكة الحديدية الخفيفة في عام 2000 ، غيرت المدينة وجهها ولم تتعافى منذ ذلك الحين. في المدينة متعددة الألوان، مع آلاف السنين من التاريخ والتي تعد القلب والمركز العالمي للديانات التوحيدية الثلاث ، تحل المباني الجديدة محل البنايات القديمة وتبدأ الأبراج في الصعود إلى السماء، جنبًا إلى جنب مع أعمال البنية التحتية الواسعة وتجديدات الشوارع ، خاصة في غرب المدينة. الشقوق والحفر المبشورة تفتح وتغطي. على عكس المدن الأخرى التي يتم فيها "التجديد الحضري" ، فإن أي حجر يضاف أو يُزال في القدس قد يخل بتوازن نسيج الحياة فيها. يمكن النظر إلى زخم البناء في ضوء سلبي أو إيجابي ، بالاتفاق أو عبر المعارضة. في معرض "ذهب صدئ" ، تشير الفنانة أوريت يشاي إليه على أنه انعكاس لحالة نفسية: مدينة صاخبة، مكتظة وضاجة تتشابك فيها مخاطر وفرص التعايش بين مختلف السكان. إن الذي يتم حفره في شوارعها، والذي يتم تدميره وإعادة بنائه بشكل متكرر، هو جرح ناتج عن العديد من الصراعات: الإسرائيلي - الفلسطيني، العلماني -الحريدي ، اليمين واليسار السياسي ، المحافظ مقابل المبتكر. هذه الصراعات، القديمة جدًا والمتجذرة بعمق في الجغرافيا السياسية للمدينة، هي جزء من روتينها اليومي. هي تتجمع جميعًا في مدينة تحمل معاني تاريخية، دينية ووطنية لكثير من الناس والجماهير، من اتجاهات مختلفة ومن وجهات نظر متنوعة، وكلها تشترك في أهمية مدينة قوية من ناحية وهشة من ناحية أخرى ، وتبدو دائمًا على وشك الانفجار.1
في المعرض، تكشف الفنانة، بدافع الألم والتساؤل عن الحاضر والمستقبل، الجانب الأقل بريقًا من المكان ؛ المدينة التي تشبه جسدًا عضويًا في صراع دائم ضد نفسه، جسد جريح ولكنه أيضًا جسد يُبنى ويتطور. نبش الجروح مؤلم، ولكنه ضروري أيضًا لإمكانية الشفاء في المستقبل. المنشأة، التي تجمع بين الخيال والواقع، يدعو المشاهد إلى رحلة عبر هذا الاحتمال.1 أوريت يشاي، مولودة في تل أبيب ، كما تعيش وتعمل في تل أبيب ، وهي فنانة نشطة في مجالات التصوير الفوتوغرافي الثابت، الفيديو ومنشآت النيون ، وهي محاضرة أولى في التصوير الفوتوغرافي في كلية سابير الأكاديمية. تخرجت بتفوق من برنامج الدراسات المكملة المتقدمة في الفنون في كلية الفنون ، بيت بيرل (2012) ، وتخرجت بتفوق من قسم التصوير في مدرسة مصراره للتصوير، القدس (2006). قدمت معارض فردية وشاركت في معارض جماعية في إسرائيل وحول العالم ، وأعمالها موجودة في المتاحف، المجموعات المؤسسية والخاصة في إسرائيل والخارج.1 |
בעשורים האחרונים הפכה העיר ירושלים לאתר בנייה אחד גדול. מאז שהחלו עבודות בניית מסילת הרכבת הקלה בשנת 2000, שינתה העיר את פניה ומאז לא חזרה לעצמה. בעיר רבת הגוונים, בעלת ההיסטוריה בת אלפי שנים המהווה לב ומרכז עולמי לשלוש הדתות המונותיאיסטיות, בניינים חדשים מחליפים ישנים ומגדלים מתחילים לטפס לשמים, לצד עבודות תשתית מקיפות ושיפוצי רחובות, בעיקר במערב העיר. חטטים מגורדים ובורות נפערים ומכוסים. שלא כמו בערים אחרות בהן מתבצעת 'התחדשות עירונית', בירושלים כל אבן הנוספת לה או נגרעת ממנה עשויה להפר את איזון מרקם החיים בה. תנופת הבנייה יכולה להיתפש באור שלילי או חיובי, בהסכמה או בהתנגדות. בתערוכה "זהב חלוד" האמנית אורית ישי מתייחסת אליה בעיקר כשיקוף מצב מנטלי: עיר הומה, רועשת וגועשת בה שלובים כאחד סיכונים וסיכויים לחיי שיתוף בין האוכלוסיות השונות הדרות בה. זו שחופרים ברחובותיה, זו שהורסים ובונים בה תדיר, היא פצע המריבה של סכסוכים רבים: הישראלי-פלסטיני, החרדי-חילוני, ימין-שמאל פוליטי, שמרנות לעומת חדשנות. סכסוכים אלה, הותיקים והמושרשים כל כך עמוק בגיאו-פוליטיקה של העיר, הם חלק משגרת היום יום שלה. הם מתנקזים כולם לעיר הנושאת משמעויות היסטוריות, דתיות ולאומיות עבור אנשים וציבורים רבים, מכיוונים שונים ומנקודות מבט מגוונות, אשר לכולן משותפת חשיבותה של העיר שמחד היא עוצמתית ומאידך היא שברירית, ונדמית תמיד כעל סף פיצוץ.1
בתערוכה חושפת האמנית, מתוך כאב ותהייה לגבי ההווה והעתיד, את הצד הפחות זוהר של המקום; העיר, הנדמית לגוף אורגני הנמצא במאבק מתמיד אל מול עצמו, גוף פצוע אך כזה שגם הולך ונבנה ומתפתח. החיטוט בפצעים הוא כואב, אך גם הכרחי לצורך אפשרות לריפוי עתידי. המיצב, המורכב מתצלומים, וידאו וחפצים מן המוכן ומשלב דמיון ומציאות, מזמין את הצופה למסע באפשרות הזו.1 אורית ישי, ילידת תל אביב, חיה ויוצרת בתל אביב, אמנית פעילה בתחומי צילום סטילס, וידיאו ומיצבי ניאון, מרצה בכירה לצילום בבית הספר לאמנות, המכללה האקדמית ספיר. בוגרת בהצטיינות של תוכנית לימודי ההמשך המתקדמים באמנות במדרשה לאמנות, בית ברל (2012), ובוגרת בהצטיינות של המחלקה לצילום בבית הספר לצילום מוסררה ירושלים (2006). הציגה תערוכות יחיד והשתתפה בתערוכות קבוצתיות בארץ ובעולם, ועבודותיה נמצאות באוספים מוזיאליים, מוסדיים ופרטיים בארץ ובחו"ל.1 |
|
Past Events:
|
:الأحداث الماضية
|
:אירועי עבר
|
|
The Nun and the Glasses
Gallery Talk in the exhibition Tarnished Gold with Milena Gitzin Adiram Thursday, July 15, 2021 at 8 pm |
الراهبة والنظارات
محادثة في معرض "الذهب الصدئ" مع ميلينا جيتسين أديرام 20:00 الخميس، 15 تموز، 2021، الساعة |