|
#لقاء(ا) ت عمل 89
عن المتسولات ،عن - Pshutot | رونين يتسحاقي الناس وعن القدس الخميس,27 مايو, الساعة 20:00 |
מפגש ת(א)עשייה #89
על קבצניות, על - Pshutot | רונן יצחקי אנשים ועל ירושלים יום חמישי, 27 במאי, בשעה 20:00 |
|
In 1963, Israeli director David Perlov created Jerusalem, a poetic documentary about the young state’s divided capital. In it, an ultra-Orthodox woman sitting in her kitchen and telling of the Jerusalem of Midrash and of reality, uttered the provocative words, “Every beggar is perhaps the Messiah.” She would later become known as the poet Zelda.
According to the Israel Film Service that funded the production, the film, which documented the potential messiahs, the city’s beggars, was not in the spirit of the Israel Film Service, and the authorities insisted it be shelved and reshot. The emphatic demand led to a public outcry and demonstrations. The protests reached the door of then-Prime Minister Levy Eshkol, who declared that the film deserved to be screened. Jerusalem choreographer Ronen Izhaki reflects on the film, the affair it ignited and the revolutionary and daring figure of Zelda. He places a group of women at the center of a new work—potential messiahs, refugees, beggars. Through their bodies, they express the upheaval, contrasts and medley of languages that set this city apart, the stories and conflicts it engenders, and finally also the desire for harmony. In his lecture, Ronen Izhaki will share his work process leading up to the new production that will debut at the upcoming Israel Festival. The work is a tribute to the film Jerusalem by the late David Perlov and the poet Zelda, who appeared in it, as part of the Spiritual Relations project of the Israel Festival, which is celebrating 60 years of Israeli cultural creativity. Ronen Izhaki, B.A. and M.mus. from the Jerusalem Academy of Music and Dance in collaboration with the Hebrew University of Jerusalem, is a student of Prof. Ruth Ziv Eyal. He works as a choreographer with his creative and life partner Tami Izhaki. His work has been exhibited throughout the country and abroad from 2002. Since 2008, Ronen has been heading the “Between Heaven and Earth” center, where dancers, musicians, visual artists, intellectuals and poets work together to create a contemporary culture offering a new narrative within the world of Israeli discourse. A narrative that challenges accepted sectoral boundaries and is an opportunity for a cultural meeting point between the various parts of Israeli society. Ronen has taught movement in the Department of Dance-Theater at the Kibbutzim College of Education Technology and the Arts, in the Department of Theater at the Hebrew University and teaches movement research at the Academy of Music and Dance in Jerusalem. Ronen explores movement and sensory processes that produce stage meaning in the spaces between the abstract and the concrete and the creation of a physical and non-verbal narrative. |
في عام 1963 ، أنتج المخرج دافيد بيرلوف فيلم "القدس" ، وهو فيلم وثائقي شعري عن العاصمة المنقسمة للدولة الفتية. الاستفزاز في الفيلم قدمته امرأة حريدية مجهولة المصدر، عُرفت فيما بعد باسم الشاعرة زيلدا. "قد يكون كل متسول هو المسيح" ، قالت بينما كانت جالسة في مطبخ منزلها وتروي عن قدس المدراش والواقع.1
الفيلم الذي يوثق أشكال المسيح المنتظر الممكنة ، متسولي المدينة ، لم يكن بروح "خدمة الأفلام الإسرائيلية" التي مولت إنتاجها ، وطالبت المؤسسة بإزالة الفيلم وإعادة تصويره. أدى الطلب الحاد إلى قناع الاحتكاك والمظاهرات. وصلت الاحتجاجات إلى باب رئيس الوزراء آنذاك ليفي إشكول ، وكان حكمه أن الفيلم يستحق العرض.1 يتأمل مصمم الرقصات المقدسي رونين يتسحاقي في الفيلم ، العلاقة التي أشعلها والشخصية الثورية والجرأة لزيلدا ، ويضع مجموعة من النساء في قلب عمل جديد - مسيحات محتملات ، لاجئات ، متسولات. يعبرن من خلال أجسادهن عن الاضطرابات والتناقضات ومزيج اللغات الذي يميز هذه المدينة ، والقصص والصراعات التي تنشأ عنها ، وفي النهاية أيضًا طلب التوازن.1 في محاضرته، سيشارك رونين يتسحاقي سيرورة العمل المؤدية إلى عمل جديد سيُعرض في مهرجان إسرائيل القادم. العمل هو تكريم لفيلم الراحل دافيد بيرلوف والشاعرة زيلدا ، اللذان صوّرهما بيرلوف في فيلم "في القدس" ، كجزء من مشروع العلاقات الروحية في مهرجان إسرائيل ، الذي يحتفل بمرور 60 عامًا على الفن الإسرائيلي.1 (M.mus) رونين يتسحاقي ، حاصل على اللقبين الأول والثاني من أكاديمية القدس للموسيقى والرقص بالتعاون مع الجامعة العبرية في القدس ، وهو تلميذ البروفيسور روث زيف إيال. بصفته مصمم رقص يعمل مع تامي يتسحاقي ، شريكة حياته وإبداعه ، تم عرض .أعماله في جميع أنحاء البلاد وخارجها منذ عام 2002 منذ عام 2008 ، يدير رونين مركز "بين السماء والأرض" ، حيث يعمل الراقصون ،الموسيقيون ، الفنانون التشكيليون ، المثقفون والشعراء على خلق ثقافة معاصرة تقدم سردًا جديدًا في عالم الخطاب الإسرائيلي ، في جميع أشكاله. سرد يتحدى الحدود المقبولة بين القطاعات ويمثل فرصة لالتقاء ثقافي بين مختلف أجزاء المجتمع في إسرائيل.1 درّس رونين الحركة في قسم المسرح الراقص في كلية سمينار الكيبوتسات ، في قسم المسرح في الجامعة العبرية ، ويدرّس أبحاث الحركة في أكاديمية الموسيقى والرقص في القدس. يستكشف رونين الحركة والعمليات الحسية التي تنتج معنى المرحلة في الفراغات بين ما هو مجرد ومادي وخلق سرد جسدي وغير لفظي.1 |
ב-1963 יצר הבמאי דוד פרלוב את "בירושלים", סרט תיעודי-פיוטי על בירתה החצויה של המדינה הצעירה. את הפרובוקציה בסרט סיפקה אישה חרדית אלמונית, שלימים נודעה כזלדה המשוררת. "כל קבצן זה אולי המשיח", אמרה כשהיא יושבת במטבח ביתה ומספרת על ירושלים של המדרש ושל המציאות.1
הסרט שמתעד את המשיחים פוטנציאליים, קבצניה של העיר, לא היה לרוח "שירות הסרטים הישראלי" שמימן את הפקתו, והממסד דרש להסיר את הסרט ולצלמו מחדש. הדרישה החריפה הובילה למסכת של חיכוכים והפגנות. המחאות הגיעו לפתחו של ראש הממשלה דאז לוי אשכול, ופסיקתו הייתה כי הסרט ראוי להקרנה.1 הכוריאוגרף הירושלמי רונן יצחקי מהרהר בסרט, בפרשייה שהצית ובדמותה המהפכנית והנועזת של זלדה, ומציב במרכזה של יצירה חדשה קבוצת נשים – משיחות בפוטנציה, פליטות, קבצניות. הן מבטאות בגופן את הטלטלה, הניגודיות ואת בליל השפות שמייחדים את העיר הזאת, את הסיפורים וקונפליקטים שעולים מתוכה, ולבסוף גם את הבקשה לאיזון.1 בהרצאתו ישתף רונן יצחקי את תהליך העבודה לקראת יצירה חדשה שתעלה בפסטיבל ישראל הקרוב. היצירה היא מחווה לסרטו של דוד פרלוב ז"ל ולמשוררת זלדה אותה צילם פרלוב בסרט "בירושלים", במסגרת פרויקט קשרי רוח של פסטיבל ישראל החוגג 60 שנה ליצירה ישראלית.1 מהאקדמיה (M.mus) רונן יצחקי, בעל תואר ראשון ושני למוסיקה ומחול בירושלים בשיתוף האוניברסיטה העברית בירושלים, תלמידה של פרופ' רות זיו אייל. ככוריאוגרף עובד עם תמי יצחקי, שותפתו לחיים וליצירה .עבודותיו הוצגו ברחבי הארץ ובחו"ל החל משנת 2002 מאז שנת 2008 מנהל רונן את פעילות מרכז 'בין שמיים לארץ' בו פועלים רקדנים, מוסיקאים, אמנים פלסטיים, אנשי רוח ומשוררים על מנת לצור ביחד תרבות עכשווית המציעה נרטיב חדש בתוך עולם השיח הישראלי, על כל גווניו. נרטיב המערער על הגבולות המקובלים שבין המגזרים ומהווה הזדמנות לנקודת מפגש תרבותית שבין חלקיה השונים של החברה בישראל.1 רונן לימד תנועה בחוג לתיאטרון-מחול במכללת סמינר הקיבוצים, בחוג לתיאטרון באוניברסיטה העברית ומלמד-חוקר תנועה באקדמיה למוסיקה ומחול בירושלים. רונן חוקר תהליכים תנועתיים ותחושתיים המייצרים משמעות בימתית במרחבים שבין המופשט לקונקרטי ויצירת נרטיב גופני ובלתי מילולי.1 |
|
This event is a part of series of Barutina's events. These small, serial, standard and unique cultural events create a new cultural scene with plenty of culture content: Performing Arts, Academy and Research, Sustainability and Environmental Protection, Fine Arts, Social Entrepreneurship, Literature and Journalism, Media, Cinema, Technology, Design, Jewish Renewal and Culinary.
|
هذا الحدث هو واحد من سلسلة حدثا ضمن بروتينا. فعاليات ثقافية صغيرة، متسلسلة، روتينية وفريدة تخلق سويا مشهدا ثقافيا جديدا في عدة مجالات مضامين: فنون الأداء ، الأكاديمية والبحث ،الاستدامة وجودة البيئة، الفنون التشكيلية ، الريادة الاجتماعية ،الشعر والأدب والصحافة ،الإعلام ، السينما ،التكنولوجيا ،التصميم ،التجدد اليهودي وفنون الطهي.1
|
האירוע הוא אחד מתוך סדרת אירועי ברוטינה. אירועי תרבות קטנים, סדרתיים, שגרתיים וייחודיים המייצרים ביחד סצנה תרבותית חדשה במגוון תחומי תוכן: אמנויות הבמה, אקדמיה ומחקר, קיימות ואיכות סביבה, אמנות פלסטית, יזמות חברתית, שירה ספרות ועיתונות, מדיה, קולנוע, טכנולוגיה, עיצוב, התחדשות יהודית וקולינריה.1
|