|
You Named It | Josè Abad Lorente
Calligraphic Reflections on Jerusalem's Gate Names Opening: Sunday, June 25th, 2023 at 19:00 Closing: Friday, July 21st, 2023 |
أسميته | خوسيه عباد لورينتي
تأملات خطية على أسماء بوابة القدس الافتتاح: الأحد، 25 يونيو، 2023، الساعة 19:00 الإغلاق: الجمعة، 21 يوليو، 2023 |
הענקת לו שם | חוזה עבאד לורנטה
הרהורים קליגרפיים על שמות שערי ירושלים פתיחה: יום ראשון, 25 ביוני, 2023, בשעה 19:00 נעילה: יום שישי, 21 ביולי, 2023 |
|
“The list of names of Jerusalem’s Old City gates is fluid and dynamic. The names of Jerusalem’s many gates are a poem. There’s been a Water Gate, a Horse Gate, a Fish Gate, a Spring Gate, a Valley Gate, a Song Gate, a Garden Gate, and a Beautiful Gate”. “if we include the Gates of the Haram we could add a Gate of Forgiveness, a Gate of Darkness, a Gate of Tranquility, a Gate of Paradise”.*
This project is part of an ongoing research by Josè Abad Lorente into the linguistic diversity of the different parts of Jerusalem’s Old City. Street names are written in Arabic, Hebrew, and English among other languages. This research rekindled a fascination Abad Lorente had with names for some time. Names of people and places provide a great amount of background information. Family names and surnames can define your ethnicity, social belonging, and lineage. Place names can also be personal to honor someone, they can be an unofficial nickname or they can be a reference to its inhabitants or how it links geographically to other places. Many places and people have more than one name. Names are part of our political and cultural heritage and are popular in storytelling. Josè Abad Lorente is developing his own calligraphy style, which he calls “The Linking Line”. It is a contemporary calligraphy style based on a practice of Chinese calligraphy called “One Single Stroke”. The Linking Line consists of an intervention with a line on a previously written text. While the line passes through and around the text, along its way, it converts the text into one single line, which has no beginning or end. Through this action, The Linking Line transforms words into images. This practice is based on the idea of reversing the concept of what is a Chinese ideogram (a graphic symbol that represents an idea). By reversing the concept Abad Lorente explores how he could transform written words into pictures rather than following the concept of ideograms that convert ideas into symbols. In the past, Josè Abad Lorente used The Linking Line in order to connect parts of his own family that were not in touch with one another. He chose to use the same technique to link the three languages used to name Jerusalem’s Old City gates. This choice reflects his careful consideration and perspective on the complexity of the city. The project that Abad Lorente worked on during his residency at Art Cube Artists' Studios is called “You Name It”. This project is based on the names of places in Jerusalem. The gates of the Old City walls of Jerusalem are an iconic landmark. The city walls and gates were mainly constructed during the reign of the Ottoman Sultan, Suleiman, in the first half of the 16th century. Occasionally they were built over earlier gates or landmarks. While looking at the history of the gates and collecting the many names they each have in the three languages of Arabic, Hebrew, and English Abad Lorente uses these names as his material and explores their representation. Through The Linking Line, he connects the three languages into one image. The research that Josè Abad Lorente is following through this residency investigates how the multiple names, written in the three languages can be merged together through The Linking Line. The aim is to convert the place name into a visual street sign. He then explores how these visual street signs could be applied to diverse printing techniques such as ceramic tiles or silkscreen and be part of a public art project. There are many interesting historical aspects of the gates. Jose Abad Lorente was particularly interested in the linguistic intersection and divergence of the names. This makes the gate names a cross-cultural narrative. Interpreting the names frequently involves more than just a mere translation from one language to another and requires a cultural reference. * Matthew Teller, 2022, ‘The Nine Quarters of Jerusalem: A New Biography of the Old City, Profile Books.
|
قائمة أسماء بوابات البلدة القديمة مرنة وديناميكية. أسماء بوابات القدس العديدة هي مادة شعرية. كان هناك بوابة مياه، بوابة حصان، بوابة سمكة، بوابة ينابيع، بوابة واد، بوابة غناء، بوابة حديقة وبوابة جميلة ". واضاف "اذا قمنا بتضمين ابواب الحرم الابراهيمي فيمكننا اضافة باب مغفرة، بوابة ظلمة، بوابة سلام وبوابة جنة عدن.*י
هذا المشروع هو جزء من دراسة مستمرة لخوسيه عباد لورينتا يبحث فيها التنوع اللغوي في الأجزاء المختلفة من مدينة القدس. أسماء الشوارع مكتوبة، من بين أمور أخرى، باللغات العربية والعبرية والإنجليزية. أعاد هذا الاكتشاف إحياء جاذبيته القديمة للعمل مع الأسماء. توفر أسماء الأشخاص والأماكن الكثير من المواد الخلفية. يمكن أن تحدد الألقاب والأسماء الأولى انتمائك العرقي والاجتماعي ونسبك. قد تكون أسماء الأماكن أيضًا شخصية، من أجل تكريم شخص ما، قد تكون اسمًا مستعارًا غير رسمي أو تشير إلى سكانها أو تشير إلى الارتباط الجغرافي بأماكن أخرى. العديد من الأماكن والأشخاص لديهم أكثر من اسم واحد. الأسماء جزء من تراثنا السياسي والثقافي، كما أنها تلعب دورًا في سرد الحكايات الشعبية.י يطور خوسيه عباد لورينتا أسلوبه الخطي الخاص، والذي يسميه "الخط الواصل". إنه أسلوب خطي معاصر يعتمد على ممارسة الخط الصيني المعروفة باسم "ضربة واحدة للقلم". يتكون الخط المتصل من تدخل سطر في النص المكتوب مسبقًا. عندما يمر السطر عبر النص وحوله، فإنه يحوله إلى سطر واحد بدون بداية أو نهاية. من خلال القيام بذلك، يحول الخط المتصل الكلمات إلى صور. الفكرة التي يقوم عليها هذا النمط هي انعكاس جوهر الرسم البياني الصيني (رمز رسومي يمثل فكرة). من خلال قلب المفهوم، يفحص عباد لورينتا كيف يمكن تحويل الكلمات المكتوبة إلى صور، بدلاً من تحويل الأفكار إلى رموز كما في إيديوغرام. استخدم خوسيه عباد لورينتا الخط المتصل في الماضي لربط أجزاء من عائلته التي لم تكن مرتبطة ببعضها البعض. واختار استخدام نفس الأسلوب لربط اللغات الثلاث التي وردت بها أسماء أبواب القدس. يعكس هذا الاختيار فحصه الدقيق ونظرته الحذرة لتعقيدات المدينة.י المشروع الذي عمل عليه عباد لورينتا أثناء إقامته الفنية في ورش الفنانين في القدس كان بعنوان "منحته اسمًا". تعتبر البوابات الموجودة في أسوار مدينة القدس القديمة من المعالم البارزة. تم بناء معظم أسوار وبوابات المدينة الحالية في عهد السلطان العثماني سليمان، في النصف الأول من القرن الـ 16، وتم بناء بعضها فوق بوابات أو معالم سابقة. يعتمد هذا المشروع على أسماء أماكن في القدس. قام عباد لورينتا أولاً بفحص تاريخ أبواب البلدة القديمة في القدس، ثم جمع الأسماء العديدة الملحقة بكل من البوابات الثمانية باللغات الثلاث، العربية، العبرية والإنجليزية. يستخدم هذه الأسماء كمواد خام، يتحقق من تمثيلها، ثم يربط اللغات الثلاث في صورة باستخدام "الخط الواصل". يفحص البحث الذي أجراه خوسيه أباد لورينتا كجزء من إقامة الفنان كيف يمكن دمج العديد من الأسماء وتهجئتها باللغات الثلاث، باستخدام الخط الواصل، من أجل تحويل اسم المكان إلى لافتة شارع مرئية. ثم يستكشف كيف يمكن تطبيق لافتات الشوارع المرئية هذه في تقنيات طباعة متنوعة مثل بلاط السيراميك، أو طباعة الحرير أو كجزء من مشروع فني جماهيري.י تحتوي البوابات على العديد من الجوانب التاريخية والمثيرة للاهتمام. يعتبر التقاطع اللغوي والاختلاف بين اللغات العربية والعبرية والإنجليزية في تسميتها مثيرًا للاهتمام بشكل خاص ويحول أسماء البوابات إلى سرد متعدد الثقافات. في كثير من الأحيان، لا تكفي الترجمة من لغة إلى أخرى لتفسير الأسماء ويجب تضمين المراجع الثقافية.י تلر (2022) *
|
רשימת השמות של שערי העיר העתיקה בירושלים היא גמישה ודינמית. שמות שעריה הרבים של ירושלים הם דבר שירה. היה שם שער מים, שער סוס, שער דגים, שער מעיינות, שער עמק, שער שיר, שער גן ושער יפה". "אם נכלול את שערי אל-חראם אל-איבראהמי (הר הבית) נוכל להוסיף שער מחילה, שער חושך, שער שלווה, שער גן עדן.*1
פרויקט זה הינו חלק ממחקר מתמשך של חוזה עבאד לורנטה. עבאד לורנטה חוקר את הגיוון הלשוני בחלקיה השונים של העיר – בין היתר ערבית, עברית ואנגלית – כששמות הרחובות מופיעים בשלוש שפות. הגילוי הצית מחדש את המשיכה הישנה שלו לעבודה עם שמות. שמות של אנשים ומקומות מספקים חומר רקע רב. שמות משפחה ושמות פרטיים יכולים להגדיר את השתייכותך האתנית והחברתית ואת ייחוסך. שמות מקומות עשויים אף הם להיות אישיים, על מנת לכבד מישהו, הם עשויים להיות כינוי לא רשמי, להתייחס לתושביהם או להצביע על הקשר הגיאוגרפי למקומות אחרים. למקומות ואנשים רבים יש יותר משם אחד. שמות הם חלק מהמורשת הפוליטית והתרבותית שלנו, והם ממלאים תפקיד גם בסיפור מעשיות עממיות.1 חוזה עבאד לורנטה מפתח סגנון קליגרפי משלו, שאותו הוא מכנה "הקו המקשר". זהו סגנון קליגרפי עכשווי המבוסס על פרקטיקת קליגרפיה סינית המכונה "משיכת קולמוס אחת". הקו המקשר מורכב מהתערבות של קו בטקסט שנכתב קודם לכן. בעת שהקו עובר דרך הטקסט ומסביבו, הוא ממיר אותו לקו אחד בודד ללא התחלה או סוף. באמצעות פעולה זו, הקו המקשר הופך את המילים לתמונות. הרעיון שעליו מבוסס סגנון זה הוא היפוך מהותה של האידיאוגרמה (סמל גרפי המייצג רעיון) הסינית. על ידי היפוך המושג בוחן עבאד לורנטה כיצד ניתן להפוך מילים כתובות לתמונות, במקום להמיר רעיונות לסמלים כמו באידיאוגרמה. חוסה עבאד לורנטה השתמש בעבר בקו המקשר לחיבור חלקים ממשפחתו שלו, שלא עמדו בקשר זה עם זה. הוא בחר להשתמש באותה טכניקה כדי לקשר בין שלושת השפות שבהן הוענקו שמותיהם של שערי ירושלים. בחירה זו משקפת את הבחינה המדוקדקת שלו ואת נקודת מבטו הזהירה בנוגע למורכבות העיר.1 הפרויקט עליו עבד עבאד לורנטה במהלך שהות האמן שלו בסדנאות האמנים בירושלים נקרא הענקת לו שם. השערים בחומות העיר העתיקה של ירושלים הם נקודות ציון איקוניות. חומות העיר והשערים הנוכחיים הוקמו ברובם בתקופת שלטונו של הסולטאן העות'מאני סולימאן, במחצית הראשונה של המאה ה-16, וחלקם נבנו על גבי שערים או ציוני דרך קודמים. פרויקט זה מבוסס על שמותיהם של מקומות בירושלים. עבאד לורנטה בחן תחילה את תולדותיהם של שערי העיר העתיקה בירושלים ולאחר מכן אסף את השמות הרבים שהוצמדו לכל אחד משמונת השערים בשלוש השפות, ערבית, עברית ואנגלית. הוא משתמש בשמות אלו כחומר גלם, חוקר את ייצוגם, ואז מחבר את שלושת השפות לתמונה באמצעות 'הקו המקשר'. המחקר שעורך חוסה עבאד לורנטה במסגרת שהות האמן בוחן כיצד ניתן למזג את השמות הרבים, ואת הכתיב שלהם בשלוש השפות, באמצעות הקו המקשר, במטרה להמיר את שם המקום לשלט רחוב חזותי. לאחר מכן, הוא בוחן כיצד ניתן ליישם את שלטי הרחוב החזותיים הללו בטכניקות הדפס מגוונות כגון על אריחי קרמיקה, בהדפס משי או כחלק מפרויקט אמנות ציבורי.1 לשערים היבטים היסטוריים רבים ומעניינים. ההצטלבות וההתפצלות הלשונית בין השפות ערבית, עברית ואנגלית במתן שמותיהם מעניינת במיוחד והופכת את שמות השערים לנרטיב בין-תרבותי. לעתים קרובות, אין די בתרגום משפה אחת לאחרת כדי לפרש את השמות ויש לכלול אזכורים תרבותיים.1 י* מתיו טלר (2022)
|