Front Crawl
Shay Zilberman and Chen Cohen
Curator: Ilanit Konopny
Opening: Friday, October 29, 2021 at 13:30
Closing: Monday, February 21, 2021

تجديف
حين كوهين وشاي زيلبيرمان
القيمة: إيلانيت كونفوني
الافتتاح: الجمعة، 29 أكتوبر 2021، الساعة  13:30
الإغلاق: الاثنين، 21 فبراير 2021

חתירה
חן כהן ושי זילברמן
אוצרת: אילנית קונופני
פתיחה: יום שישי, 29 באוקטובר, 2021 בשעה 13:30
נעילה: יום שני, 21 בפברואר, 2021

In this duo show, artists Shay Zilberman and Chen Cohen cross paths and interweave with one another. Video, collage, photograph, sculpture, or textile – their works are interconnected, bound by a relationship of exchange and reciprocity. Thoughts interlace, body meets body, the practice of one is appropriated into the practice of the other. Trading images and dreams, they imbue their work processes with one another.

They collect and exchange sources of inspiration – discarded objects, books, and photos, but also rocks, fossils, animal bones, and other natural remnants. Zilberman and Cohen reach beneath the surface and under the skin, gathering human waste – both urban and corporeal. They photograph, scan, cut, paste, or sew the objects that history left in the lower strata of the universe, and the secretions and residues that the body carries from the depths out to the uppermost layer.

They train together, teaching one another techniques, soaking up mediums and habits. Each artistic and quotidian action is a potential for a documented performance or a physical display. The two also train together in front crawl swimming. Their bodies stretch and elongate, picking up speed to counter the water resistance, pushing through, pushing against, undermining, generating transformation – in themselves and in everything that comes in contact with them. Exposed beneath and above the water, their bodies carry private mythologies, moving while completing body parts and assimilating gestures and ideas that informed their previous solo shows but remained hidden from view. Now, they are exposed as the creative mechanism of two artists and a curator, who have been engaging in an ongoing years-long conversation. 

كمخطط تفصيلي ثنائي ، تتقاطع عمليات عمل شاي زيلبرمان وحين كوهين. الفيديو ، الكولاج ، التصوير الفوتوغرافي ، النحت أو القماش - أعمالهم متشابكة ، لها علاقة متبادلة وتبادلية. فكرة مرتبطة بالفكرة ،  جسد محشو بجسد ؛ ممارسة أحدهم تتبع ممارسة الآخر ؛ تنقل له الصور ، يرسل لها كلمات  وأحلام وبالعكس.1

يجمعون ويعطون بعضهم البعض مصادر الإلهام مثل الأغراض، الكتب والصور التي تركها الناس ، وكذلك الأحجار والحفريات وعظام الحيوانات وغيرها من البقايا المنبعثة من الطبيعة. يصل كل من زيلبرمان وكوهين تحت السطح وتحت الجلد ، ويجمعان الفضلات البشرية - الحضرية والمادية. إنهم يصورون ويمسحون ويقطعون ويلصقون أو يعيدون خياطة العناصر التي تركها التاريخ في الطبقات السفلية من الكون، كذلك الإفرازات والبقايا التي ينقلها الجسم من الأعماق إلى الطبقة العليا.1

يتدربون معًا ، ويعلمون بعضهم البعض تقنيات إبداعية ، ويستوعبون الوسطاء والعادات. كل عمل فني ويومي يعبر عن القدرة على أداء موثق وعرض في الفضاء. كما يمارسون معًا السباحة بأسلوب التجديف. يطول جسمهم ويتمدد، ويزيد من سرعته ضد مقاومة الماء ، ويسعى إلى الأمام ، ويقوض ، ويحدث تحولات في ذاته وفي ما يتلامس معه. تتكشف أجسادهم تحت الماء وفوقه ، وهي تحمل أساطير خاصة ، تتحرك أثناء إكمال الأعضاء واستيعاب الإيماءات والأفكار التي كانت موجودة حتى الآن في معارضهم الفردية ولكنها كانت خفية عن أعين  المتفرجين وهي الآن مكشوفة كآلية إبداعية من قبل فنان، فنانة وقيمة، وهم  منغمسين في حوار مستمر ولسنوات.1

כמתווה שתי וערב מצטלבים תהליכי העבודה של שי זילברמן וחן כהן. וידאו, קולאז׳, תצלום, פסל או בד – העבודות שלהם כרוכות זו בזו, מקיימות מערכת יחסים המבוססת על חליפין והדדיות. מחשבה נכרכת במחשבה, גוף מצטופף בגוף; פרקטיקה של אחת מנוכסת לפרקטיקה של אחר; היא מעבירה לו דימויים, הוא שולח לה מילים וחלומות ולהפך.1

הם מלקטים ומוסרים זה לזו מקורות השראה כגון חפצים, ספרים ותצלומים שזנחו אנשים, וגם אבנים, מאובנים, עצמות בעלי חיים ושרידים אחרים שפלט הטבע. זילברמן וכהן שולחים יד מתחת לפני השטח ומתחת לפני העור, מלקטים את הפסולת האנושית – האורבנית והגופנית. הם מצלמים, סורקים, חותכים, מדביקים או תופרים מחדש את החפצים שההיסטוריה הותירה בשכבות התחתונות של היקום, ואת ההפרשות והשיירים שהגוף מעביר ממעמקים החוצה, אל השכבה העילית.1

הם מתאמנים יחד, לומדים טכניקות יצירה וסופגים הרגלים. כל פעולה אמנותית ויום-יומית היא פוטנציאל למיצג מתועד ולתצוגה בחלל. יחד הם גם מתאמנים בשחייה בסגנון חתירה. גופם מתארך ונמתח, מגביר את מהירותו כנגד התנגדות המים, חותר קדימה, חותר מתחת, יוצר טרנספורמציות בעצמו ובמה שבא איתו במגע. גופם חשוף מתחת לפני המים ומעליו, נושא מיתולוגיות פרטיות, נע תוך כדי השלמת איברים והטמעה של מחוות ורעיונות שעד כה נכחו בתערוכות היחיד שלהם אך היו סמויים מעין הצופה, וכעת נחשפים כמנגנון יצירה של אמן, אמנית ואוצרת, השרויים בדיאלוג מתמשך לאורך שנים.1

As part of Manofim Jerusalem - Contemporary Art Festival

في إطار مهرجان منوفيم – فنون معاصرة في القدس
​

במסגרת פסטיבל מנופים - אמנות עכשווית בירושלים