Ami Raviv: Escape Room
Opening: Saturday, January 21st, 2017 at 21:00 Closing: Friday, March 24th, 2017 Curator: Irena Gordon |
عامي رافيف: غرفة هروب
الافتتاح: السبت، 21 يناير 2017 الساعة 21:00 الاغلاق: الجمعة، 24 مارس 2017 القيّمة/ إيرنا جوردون |
עמי רביב: חדר בריחה
פתיחה: שבת, 21 בינואר 2017 בשעה 21:00 נעילה: שישי, 24 במרץ 2017 אוצרת: אירנה גורדון |
An object resembling a revolving door that obstructs the vision at the entrance; a series of topographical and abstract painting-sculptures that are body imprints; a clinical hospital-like corridor that leads to closed doors – Ami Raviv’s exhibition at Art Cube Artists’ Studios is an installation comprised of his latest works as well as some earlier ones. Together they form one sculptural space that concerns the limits of movement, time, and space and their restriction.
The minimalist, austere, and alienating appearance of the works is juxtaposed with organic textures in bright and playful or dreamlike pastel colors. Raviv transforms the language of modernist conceptualism into a space that offers no escape route, an expanse of liminal states. The objects unfold familiar and foreign topographies and mappings, which block the gaze and the movement each time anew. At the same time, the pseudo-scientific nature characterizing the works present to the viewer an experience that does not know whether it is a dream or reality. 15.3.17 Ami Raviv hosts artist Orit Adar Bachar for a talk in his exhibition about body and space in contemporary art. |
جسم يشبه الباب الملتف الذي يحجب مجال الرؤية عند المدخل ; مجموعة من الرسمات-التماثيل الطوبوغرافية والمجردة والتي هي عبارة عن بصمات للجسم ; ممر سريري مثل المستشفى في نهايته بوابات مغلقة – معرض عامي رفيف في ورشات الفنانين هو عبارة عن منشأة من الأعمال الجديدة والقديمة والتي تشكل سوية فضاء نحتيا واحدا يضع نصب عينه حدود الحركة، الوقت والفضاء وتحديدها.1
الشكل الضئيل الخطير والمغترب للأعمال مدمج، على النقيض ، بقوامات عضوية وألوان قوية ومبهجة أو مواد الباستيل والمواد الحالمة. تتحول اللغة التجريدية الحداثية بيد رفيف لفضاء لا سبيل للهروب منه، فضاء بوضعيات الحافة. تنشر الأجسام ما أشبه بالطوبوغرافيات والمخططات المألوفة والغريبة على حد سواء. تعرقل كل هذه النظرة والحركة في كل مرة من جديد. في حين أن هذا الطابع العلمي الزائف الذي يميز الأعمال يضع أمام الزائر تجربة لا تدرك إن كانت حلما أم حقيقة.1 |
אובייקט דמוי דלת מסתובבת החוסם את שדה הראייה בכניסה; שורה של ציורים-פסלים טופוגרפיים ומופשטים שהם הטבעות גוף; פרוזדור קליני כמו בבית-חולים שבסופו דלתיים סגורות - תערוכתו של עמי רביב בסדנאות האמנים היא מיצב המורכב מעבודות חדשות בשילוב עם עבודות מוקדמות. יחד הן יוצרות חלל פיסולי אחד שעניינו גבולות התנועה, הזמן והמרחב והגבלתם.1
המראה המינימליסטי החמור והמנוכר של העבודות משולב, על דרך הניגוד, במרקמים אורגניים בצבעים עזים ומשעשעים או פסטלים וחולמניים. שפת המושגי המודרניסטי הופכת תחת ידו של רביב לחלל שאין דרך להימלט ממנו, מרחב של מצבי סף. האובייקטים פורשים מעין טופוגרפיות ומיפויים מוכרים וזרים כאחד. אלה חוסמים את המבט והתנועה בכל פעם מחדש. זאת בעוד האופי הפסוודו מדעי המאפיין את העבודות מציב בפני המבקר הוויה שאינה יודעת אם היא חלום או מציאות.1 15.3.17 שיחה עם האמנית אורית אדר בכר בהקשר לגוף וחלל באמנות עכשווית, במסגרת תערוכתו של עמי רביב.1 |