Curatorial visits #59
Yaniv Shapira | Treasures of the Mishkan Museum of Art
Thursday, 8 November, 2018 at 18:00 PM

لقاء(ا) ت عمل #59
يانيف شابيرا | من مقتنيات بيت الفنون
​الخميس، 8 نوفمبر، 2018 الساعة 18:00​

מפגש ת(א)עשייה 59#
יניב שפירא | מאוצרות המשכן לאמנות
​​​יום חמישי, 8 בנובמבר, 2018 בשעה 18:00

The exhibition “Treasures of the Mishkan Museum of Art” is devoted to the collections formed at the Museum over the 80 years since its founding, exhibited throughout all of its spaces. Through this comprehensive display of the collections, viewers can trace the goals set by the members of Kibbutz Ein Harod [now two kibbutzim, Ihud and Meuhad] when they decided to establish the Museum. It mirrors the worldview of those who sought to create a new world yet never forgot their origins, reflecting the history of the Jewish People during the 20th century.

​The Museum originated in the “art corner” opened in Haim Atar’s studio-hut on January 7, 1938. Several months later, the name was chosen: Hamishkan leomanut, the Hebrew word for sanctuary, evoking the spiritual-educational role designated for it in the life of the kibbutz. At the outset, the Mishkan’s collections were based on two major views: the importance of art, and its link to the Jewish past.

Yaniv Shapira (B.A., Art History and Jewish Philosophy, and M.A., Art History, Tel Aviv University) is currently completing his doctoral dissertation on “Representations of landscape and place in Israeli painting of the 1980s.” From 2004-2009 he was the director and curator of the Kibbutz Gallery, Tel Aviv.

​Shapira joined the Mishkan Museum staff in 1995, and since 2016 has served as its director and chief curator. Shapira has curated dozens of exhibitions in Israel and abroad, among them “The Meir Agassi Museum: A Real, Metaphoric, Mental Space” (Tel Aviv University Gallery, 2003); “Alima: Between Frame and Window” (Tel Aviv Museum of Art, 2009); and, at the Mishkan Museum of Art, Ein Harod, “David Wakstein, Paintings 1974-2014” (2014), “Project Euphoria” (2017), “New Horizon for New Horizons” (2016) and the current exhibition “From the Treasures of the MIshkan Museum” (2018).

يكرس معرض "من مقتنيات بيت الفنون" للمجموعات التي تم جمعها في البيت خلال ثمانين عامًا ويتم عرضها في جميع قاعاته . يتيح لنا هذا التوزيع الشامل للمجموعات تتبع الأهداف التي حددها أعضاء كيبوتس عين حرود في قرارهم بإنشاء متحف. إنه بمثابة مرآة لعالم أولئك الذين أرادوا خلق عالم جديد ولكنهم لم ينسوا من أين جاءوا ، حيث يعكس بأسلوبه  تاريخ الشعب اليهودي في القرن العشرين.1

جاءت بداية  المتحف في "ركن الفن" ، الذي افتتح في كوخ حاييم أتار في 7 يناير 1938. وبعد بضعة أشهر ، تم اختيار اسم " مشكان لأومانوت"  ، والذي يشهد على الدور الروحي والتعليمي المخصص للفن في حياة الكيبوتس. تم ترسيخ مجموعات البيت في البداية على منظورين أساسيين: أهمية الفن - والصلة بالماضي اليهودي.1

يحمل يانيف شابيرا  اللقب الأول في تاريخ الفن والفلسفة اليهودية من جامعة تل أبيب واللقب الثاني في تاريخ الفن من جامعة تل أبيب. وهو ينهي حاليا أطروحة الدكتوراه التي تتناول "تمثيل المناظر الطبيعية والمكان في الرسم الإسرائيلي في الثمانينيات". في الفترة من 2004 إلى 2009 ، شغل منصب مدير وقيّم  جاليري الكيبوتس في تل أبيب. وهو عضو في طاقم متحف الفن ، عين حرود منذ عام 1995 ، ومنذ عام 2016 شغل منصب مديرها وكبير قيميها. وقد قام بتنظيم عشرات المعارض في إسرائيل والخارج.1

من بين المعارض المتحفية في إسرائيل: متحف مئير أغاسي: ضحية عقلية ، مجازية ، فضاء حقيقي (غاليري الجامعة ، جامعة تل أبيب ، 2003) ؛ عنيفة: بين الإطار والنافذة (متحف تل أبيب للفنون ، 2009) ؛ دافيد فاكشتين، رسم 2014-1974   (بيت الفنون، عين حارود، 2014). أفق جديد لآفاق جديدة (بيت الفنون، عين حارود، 2016 )، مشروع أوفوريا (بيت الفنون، عين حارود، 2017)، من مقتنيات بيت الفنون (بيت الفنون، عين حارود، 2018).1

התערוכה "מאוצרות המשכן לאמנות" מוקדשת לאוספים שנאצרו במשכן במרוצת שמונים שנותיו ומוצגת על פני כל אולמותיו. פרישֹה מקיפה זו של האוספים מאפשרת להתחקות באמצעותם אחר המטרות שהציבו לעצמם חברי קיבוץ עין-חרוד בהחלטתם להקים מוזיאון. היא משמשת מראָה לעולמם של מי שביקשו לברוא עולם חדש אך לא שכחו מאין באו, ומשקפת בדרכה את תולדות העם היהודי במאה ה-20.א
 
ראשיתו של המוזיאון ב"פינת אמנות", שנפתחה בצריף האטלייה של חיים אתר ב-7 בינואר 1938. כעבור כמה חודשים נבחר השם "משכן לאמנות", שיש בו כדי להעיד על התפקיד הרוחני והחינוכי שיועד לה בחיי הקיבוץ. אוספי המשכן הושתתו בראשיתם על שני היבטים מרכזיים: חשיבותה של האמנות – והזיקה לעבר היהודי.1

יניב שפירא הוא בוגר תואר ראשון בתולדות האמנות ובפילוסופיה יהודית באוניברסיטת תל-אביב ותואר שני בתולדות האמנות באוניברסיטת תל-אביב. בימים אלה מסיים את עבודת הדוקטורט שלו שעוסקת ב"ייצוגי נוף ומקום בציור הישראלי בשנות השמונים". בשנים 2009-2004 שימש כמנהל ואוצר של גלריית הקיבוץ בתל אביב. נמנה על צוות המשכן לאמנות, עין חרוד משנת 1995 ומאז 2016 משמש כמנהל ואוצר ראשי בו. אצר עשרות תערוכות בארץ ובחו"ל.1

בין התערוכות המוזיאליות בישראל: מוזיאון מאיר אגסי: חלל מנטלי, מטאפורי, ממשי (הגלריה האוניברסיטאית, אוניברסיטת תל-אביב, 2003); אלימה: בין מסגרת לחלון (מוזיאון תל אביב לאמנות, 2009); דוד וקשטיין ציור: 2014-1975 (משכן לאמנות, עין חרוד, 2014). אופק חדש לאופקים חדשים (משכן לאמנות, עין חרוד, 2016), פרויקט אופוריה (משכן לאמנות, עין חרוד, 2017), מאוצרות המשכן לאמנות (משכן לאמנות, עין חרוד, 2018).1