|
Artist Wall
Tamar Lewinsohn hosts Shir Raz Opening: Monday, June 11, 2018, 19:00 PM Closing: Wednesday, July 18, 2018 |
جدارية فنان
تمار لفينسون تستضيف شير راز الافتتاح: الإثنين, 11 يونيو 2018, في 19:00 ختام المعرض: الأربعاء ، 18 يوليو ، 2018 |
קיר אמן
תמר לוינסון מארחת את שיר רז פתיחה: יום שני, 11 ביוני 2018, בשעה 19:00 נעילה: יום רביעי, 18 ביולי 2018 |
|
Through the lens of her camera, Shir Raz tells the story of Dead Sea asphalt – a visual tale, presented via this photography project.
Asphalt is a naturally occurring phenomenon in the Dead Sea. It can be found on rocks, filling cracks, and emerging from the seabed, eventually detaching and floating to the surface. The rate at which chunks of asphalt mysteriously emerge and float ashore is not constant and has been attributed to earthquakes or seasonal weather patterns. In ancient times, asphalt was one of the only natural resources available in the Land of Israel, thus leading to the Land’s association with materials bearing medicinal properties. There is historical evidence indicating that Dead Sea asphalt was quite valuable. During the Canaanite period (circa 1500 BCE), the local population engaged in many forms of trade, with a distinct trade in asphalt. Fishermen and specialist collected and brought ashore asphalt that emerged from the seabed. The Middle East is replete with examples of asphalt being used for construction, as a sealant, as well as its various medical applications. The lion’s share was shipped to Egypt, where it was mixed with medicinal herbs and used for embalming. Dead Sea asphalt is considered to be of exceptionally high quality, making it centrally important for the New Kingdom of Egypt, which ruled over the region. The asphalt trade with Egypt is evinced by Egyptian pottery found at Tel Arad, along with an engraved sherd bearing the name of the Egyptian King Narmer (dating from the 32nd century BCE). Many documents throughout the historical record mention asphalt’s form, unique qualities, and human uses. The book of Genesis mentions asphalt near the Dead Sea, Josephus mentioned asphalt in his writings, Greek and Roman historians described asphalt, and Muslim doctors and medieval Crusaders praised the asphalt – to cite a few examples. The photographs displayed here document Raz’s journey, seeking vestiges of raw asphalt and signs of its existence around the Dead Sea, the Judean Desert, and Jerusalem. This journey took her to archaeological sites and forlorn nature spots, where she photographed what remained of the asphalt, scenic backdrops, and evidence of the historical role that asphalt played at each locale. As a whole, this exhibition presents the process of seeking and finding; each cluster of photographs serves as a chapter in the artist’s journey. |
في هذا المشروع الفوتوغرافي ، تتبع شير راز مع كاميرتها قصة الأسفلت في منطقة البحر الميت.
يظهر الأسفلت ، الذي نشأ بشكل طبيعي في البحر الميت ، في المنطقة على قمة الصخور ، ويملأ الشقوق ويخرج من قاع البحر - وينفصل ويطفو على سطح الماء.1 إن المظهر الغامض للكتل الإسفلتية العائمة على سطح البحر والانجراف إلى الشاطئ ليس ثابتًا ، وغالبًا ما تُعزى هذه الظاهرة الجيولوجية إلى الزلازل أو التغيرات الموسمية التي تؤثر على الطقس. الأسفلت هو واحد من الموارد الطبيعية الفريدة لأرض إسرائيل في العصور القديمة. إنه يمثل تفرد البلاد كمصدر للمواد المطببة، حتى أنه يمكن الاستنتاج أنه في الأزمنة القديمة كان له قيمة اقتصادية كبيرة.1 في وقت مبكر من الفترة الكنعانية (1500 قبل الميلاد) ، كان سكان المنطقة يتاجرون في العديد من المجالات ، لكن قطاع اقتصادي خاص كان يتداول في الأسفلت ، الذي كان يستخدم من قبل الصيادين والجامعين الخبراء الكتل المنبعثة من قاع البحر. أظهرت العديد من المكتشفات من الشرق الأوسط استخدام الأسفلت في البناء والردم ، وكان يستخدم أيضا كدواء في مجموعة متنوعة من العلاجات الطبية ، ولكن غايته الرئيسية كانت موجهة إلى مصر ، حيث تم استخدامه هو والأعشاب لتحنيط الموتى.1 يعتبر الأسفلت من البحر الميت الأكثر جودة ، مما يجعل المنطقة ذات أهمية مركزية للإمبراطورية المصرية التي حكمته . الأواني الفخارية المصرية التي تم العثور عليها في تل عراد ، وكذلك قطعة سفينة محفورة باسم الملك المصري نارمر (من القرن 32 قبل الميلاد) ، تدل على التجارة المصرية.א العديد من الكتاب التاريخيين في مختلف الفترات تناولوا الإسفلت: في شكله وفضائله واستخداماته في الحياة البشرية. في سفر التكوين ، يذكر عن الأسفلت بالقرب من البحر الميت ، ويخبر يوسف بن متتياهو عن ذلك ، ويصفه المؤرخون اليونانيون والرومان ، ويمدحه الأطباء المسلمون والصليبيون من العصور الوسطى ، وأكثر من ذلك.1 تُستخدم الأعمال في المعرض كتوثيق للبحث الذي قامت به راز عن بقايا الإسفلت الخام وعلامات وجوده في البحر الميت وصحراء يهودا والقدس. خلال رحلتها ، سافرت راز عبر المواقع الأثرية ومناطق الطبيعة المهجورة ، وصوّرت بقايا الأسفلت والمناظر الطبيعية التي تقع فيها ، بالإضافة إلى دليل على دور الإسفلت في الماضي. تعرض الأعمال أيضًا عملية البحث ، بالإضافة إلى النتائج التي قامت بعرضها ، في مجموعات من الصور التي تشكل فصولا في يوميات البحث الخاصة بالفنان.1 |
בפרויקט צילומי זה, שיר רז עוקבת עם מצלמתה אחר סיפור האספלט שבאזור ים המלח. האספלט, שנוצר באופן טבעי בים המלח, מופיע באזור על גבי הסלעים, ממלא סדקים ומגיח מקרקעית הים- מתנתק וצף על פני המים.1
תדירות ההופעה המסתורית של גושי האספלט שצפים על פני הים ונסחפים אל החוף לא קבועה, ונוהגים לייחס את התופעה הגאולוגית הזו לרעידות אדמה או לחילופי עונות המשפיעים על מזג האוויר. האספלט הנו אחד המחצבים הטבעיים הייחודיים לארץ ישראל בתקופות הקדומות. הוא מייצג את ייחודה של הארץ כמקור לחומרי מרפא, ואף ניתן להסיק כי בימי קדם היה לו ערך כלכלי רב.1 כבר בתקופה הכנענית (1500 לפני הספירה לערך) תושבי האזור סחרו ביניהם בתחומים רבים, אך ענף כלכלי מיוחד היה מסחר באספלט, שנמשה על ידי דייגים ואספנים מומחים מגושים שנפלטו מקרקעית הים. ממצאים רבים מהמזרח התיכון הראו שימוש באספלט בבנייה ובאיטום והוא שימש גם כתרופה בשלל טיפולים רפואיים אך עיקרו היה ממוען למצרים, שם השתמשו בו ובעשבי מרפא לחניטת מתים.1 האספלט מים המלח נחשב למובחר ביותר, מה שהפך את האזור לבעל חשיבות מרכזית עבור האימפריה המצרית ששלטה בו.1 על המסחר עם מצרים מעידים כלי חרס ממקור מצרי שנמצאו בתל ערד, וכן שבר כלי שחרוט בו שמו של המלך המצרי נערמר (מן המאה ה32 לפני הספירה).1 כותבים היסטוריים רבים לאורך תקופות שונות עסקו באספלט: בצורתו, בסגולותיו ובשימושיו בחיי האדם; בספר בראשית מוזכר האספלט בקרבת ים המלח, יוסף בן מתתיהו מספר אודותיו, היסטוריונים יווניים ורומים מתארים אותו, רופאים מוסלמים וצלבניים מימי הביניים משבחים אותו, ועוד.1 העבודות בתערוכה משמשות כתיעוד למסע החיפושים של רז אחר שרידי האספלט הגולמי וסימנים להימצאותו באיזור ים המלח, מדבר יהודה וירושלים. במסעה עברה רז דרך אתרים ארכיאולוגיים ופינות טבע שוממות, צילמה את שרידי האספלט והנופים בהם הם נמצאים, כמו גם עדויות לתפקידו של האספלט בעברו של המקום. העבודות מציגות גם את תהליך החיפוש וגם את הממצאים שהוא העלה, במקבצי תצלומים שמהווים מעין פרקים ביומן החיפושים של האמנית.1 |