Still/Life |
نبات صامت |
צומח דומם |
|
January - April 2016
|
كانون الثاني - نيسان 2016
|
ינואר - אפריל 2016
|
|
Artists: David Adika, Einat Amir ,Tal Amitai-Lavi, Einat Arif-Galanti ,Orit Hemmo, Dana Levy - Eliezer Sonnenschein
Curator: Tamar Gispan-Greenberg Recipient of the 2015 Art Cube Artists' Studios - Prize for a Jerusalem-Based Curator |
الفنانين:عينات أمير، طال أميتاي- الفي، اليعيزر زوننشتاين، ايريت حمو، دانا ليفي، دافيد أديكا، عينات عاريف- جالنتي
متار جيسبان: جرينبرج الفائزة جبائزة أمانة املعارض —املقدسية لعام 2015 |
אמנים: עינת אמיר, טל אמיתי–לביא, אליעזר זוננשיין, אירית חמו, דנה לוי, דוד עדיקא, עינת עריף–גלנטי
אוצרת: תמר גיספאן-גרינברג זוכת פרס לאוצרת ירושלמית של —סדנאות האמנים לשנת 2015 |
|
The works included in the exhibition "Still/Life," which I selected over the course of the past five years, form a sort of botanical collection centered on images of cultivated plants. These images, which charged with a range of related concerns, all explore different aspects of mankind's dominion over nature. The oxymoron "still life" imbues the featured artworks with additional resonances stemming from the artistic manipulation of plant imagery. The transformation of natural vegetation into an image, or signifier, strips it of its inherent organic qualities, transforming it into a frozen, lifeless object. The artistic action to which the signifier is subjected thus further underscores the tension and contrasts embedded in the exhibition title.
|
تم جمع مجموعة الأعمال لمعرض "نبات صامت" خلال السنوات الخمس الأخيرة، على شكل مجموعة من النباتات البحثية تهدف إلى تناول الشكل النباتي الحضاري وتحميله معان إضافية تقوى سيرورة السيادة البشرية على الطبيعة. يمنح الإرداف الخلفي "نبات صامت" الأعمال الفنية في المعرض معنىً إضافيا ، ينبع في الأساس من التلاعب من قبل الفنانين بالصورة النباتية. بمجرد تحويله لصورة ، لدال، يفقد النبات خصائصه المتأصلة العضوية ويصبح مجمدا وبلا حياة. يقوي الفعل الفني المشغل على الدال بشكل أكثر حدة التوتر والصراع الكامن في اسم المعرض.י
|
את מקבץ העבודות בתערוכה "צומח דומם" אספתי בחמש השנים האחרונות, כמעין אוסף צמחים מחקרי שתוצרו התערוכה הנוכחית. עיקר עניינו של אוסף זה הוא העיסוק בדימוי הצמחי המתורבת והטענתו במשמעויות נוספת המחזקות את מהלך האדנות של האדם על הטבע. האוקסימורון "צומח דומם" מעניק ליצירות האמנות בתערוכה משמעות נוספת, הנובעת בעיקרה מהפעולות המניפולטיביות של האמנים על הדימוי הצמחי. כבר מעצם הפיכתו לדימוי, למסמן, הצמח מאבד מתכונותיו האורגניות הטבועות בו והופך קפוא ונטול חיים. הפעולה האמנותית המופעלת על המסמן מחזקת ביתר שאת את המתח ואת הניגוד הטבוע בשם התערוכה.י
|
|
Images of vegetation have appeared as details or as central themes in countless artworks. In addition to their scientific, botanical or aesthetic dimensions, such images have been charges with various symbolic-religious or secular and political meanings. In the twentieth century, and even more so in the current century, the concern with vegetation has taken a new turn as a critique of mankind's attitude towards the ecology; this attitude vacillates between admiration and fear, between wonder and a desire to control, order, and exploit nature. According to Moshe Zuckermann, Horkheimer and Adorno's The Dialectic of Enlightenment presents enlightenment, in its most comprehensive definition as progressive thought, as intending to strip human beings of their terror (of nature) and to provide them with mastery over it.[1] From this perspective, the thrust to govern nature stems from the need to overcome the human terror experienced vis-à-vis the natural world.
|
ظهرت الصورة النباتية كجزء من عمل فني أو كموضوعها، في عدد لا يحصى من الأعمال الفنية. بالإضافة إلى الجانب النباتي - البحثي، أو الجمالي ، يتم تحميل الصورة النباتية بمعان مختلفة، رمزية-دينية أو علمانية و سياسية. في القرن العشرين، وأكثر من ذلك في هذا القرن، يتجدد التعاطي مع العالم ضمن السياق البيئي، من خلال نقد لعلاقة الإنسان بالبيئة (الطبيعية)، التي تتراوح بين مشاعر الإعجاب، الانبهار والخوف من الطبيعة، وبين الرغبة في السيطرة عليها، التحكم بها وتوجيهها لاحتياجاتهم. في كتابهما "جدلية التنوير" يشير دوركهايمر وأدورنو إلى أن "التنوير، بالمعنى الأشمل للفكر المتقدم، هدف دائما إلى نزع خوف البشر (من الطبيعة) وانتاجهم (أي البشر) كأسياد". ووفقا لهذا الرأي، تنبع سيطرة السيد من الرغبة في التغلب على الخوف الذي تزرعه الطبيعة في البشر.י
|
הדימוי הצמחי, כחלק מיצירת אמנות או כנושאה, הופיע באינספור יצירות אמנות. נוסף על ההיבט הבוטני-מחקרי או האסתטי, הוא נטען במשמעויות שונות, סימבוליות-דתיות או חילוניות ופוליטיות. במאה העשרים, וביתר שאת במאה הנוכחית, מתחדש העיסוק בצמחייה בהקשר האקולוגי,מתוך ביקורת על יחסו של האדם לסביבה (הטבעית), הנע בין תחושות הערצה, היקסמות ופחד מן הטבע, לבין הרצון לשלוט בו,למשטר ולתעל אותו לצרכיו. בספרם "דיאלקטיקת הנאורות" מצביעים הורקהיימר ואדורנו על כך ש"הנאורות, במובן המקיף ביותר של החשיבה המתקדמת, התכוונה מאז ומעולם ליטול את האימה (מפני הטבע) מעל בני האדם ולכוננם כאדונים".[1] לפי תפיסה זו, השליטה האדנותית נובעת מהרצון להתגבר על האימה שהטבע מפיל על האדם.י
|
|
The presentation of the works in the gallery space as a greenhouse or lifeless garden at the heart of an industrial urban zone builds on the centuries-old desire to beautify the human environment by means of vegetation. Ever since the inception of agricultural cultivation, human beings have domesticated various species of wild plants for practical and decorative purposes. The decorative gardens added to agricultural fields and the planting of gardens within human settlements – the "artificial islands" that man struggled to capture from the "wilderness," as describes by Yuval Noah Harari[1] – is another form of disciplining and ordering the untamed natural world. One quintessential example of this practice is the meticulously designed classical French garden, which symbolizes humanity's desire to master nature. The artworks included in this exhibition express and even radicalize mankind's thrust to impose its will upon nature, study it, challenge it, and control its makeup and growth. Using various forms of artistic manipulation and a range of techniques including video, printmaking, photography, and mixed media, the participating artists attempt to arrest or replicate the world of natural vegetation, to infuse if with life, or to "improve" upon its aesthetic appearance. The result is an artificial image which is at once lush and saccharine sweet, as well as frozen and lifeless.
|
إن تجميع الأعمال في فضاء الجاليري كدفيئة نباتات ، حديقة زينة منزوعة الحياة في قلب المنطقة المصنعة، يواصل طموح الإنسان بتجميل محيطه بواسطة النباتات. منذ الثورة الزراعية يدجن الانسان سلالات من النباتات البرية، مما يجعلها نباتات مفيدة ونباتات زينة. استخدمت الأخيرة لحدائق الزينة التي أضيفت للمناطق الزراعية. زرع الحدائق في المجمعات الاسكانية – "الجزر الاصطناعية " التي غزاها الإنسان بشق الأنفس من " الطبيعة البرية "، كما وصفها يوفال نوح هراري(2) – تواصل عمليا من عملية التحكم بالطبيعة، البرية. المثال الواضح على ذلك هو الحديقة الفرنسية المصممة بشكل مذهل ، وهي ترمز للرغبة في سيادة الإنسان على الطبيعة. تعكس الأعمال الفنية في المعرض حرص الإنسان على فرض إرادته على الطبيعة، استكشافها ، اعتراضها والسيطرة على مكوناتها ونموها. بواسطة أعمال التلاعب الفني باستخدام تقنيات مختلفة مثل الفيديو، الطباعة، التصوير الفوتوغرافي والتقنيات المختلطة يسعى الفنانون إلى إسكات، إعادة إنتاج، إعادة إحياء وإنتاج جماليات " محسنة " لهذا الغطاء النباتي. والناتج هو - صورة مصطنعة – من جهة واحدة ثرية وحلوة، ومن ناحية أخرى، متجمدة وبلا حياة.י
|
קיבוץ העבודות בחלל הגלריה כחממת צמחים, כגינת נוי נטולת חיים בלב האזור המתועש, ממשיך את שאיפתו של האדם לייפות את סביבתו בצמחייה. מאז המהפכה החקלאית האדם מביית (בין היתר) זנים של צמחי בר והופך אותם לצמחי תועלת ולצמחי נוי. האחרונים שימשו את גני הנוי שנוספו לשטחי החקלאות. שתילת הגניםבתוך מתחמי ההתיישבות – ה"איים המלאכותיים" שהאדם כבש בעמל רב מן "הטבע הפראי", כפי שמתאר זאת יובל נח הררי[1]– ממשיכה למעשה את פעולת המשטור של הטבעי, הפראי.דוגמה מובהקת לכך היא הגן הצרפתי המעוצב להפליא, המסמל את רצונו של האדם לעליונות על הטבע. עבודות האמנות בתערוכה מבטאות ואף מקצינות את חתירתו של האדם להשליט את רצונו על הטבע, לחקור אותו, לאתגר אותו ולשלוט במרכיביו ובצמיחתו. באמצעות פעולות מניפולטיביות אמנותיות בטכניקות שונותכגון וידיאו, הדפס, צילום וטכניקה מעורבת, האמנים מבקשים לדומם, לשכפל, להפיח חיים ולייצר אסתטיקה "משופרת" של צמחייה זו. התוצר – הדימוי המלאכותי –הוא מצד אחד שופע ומתקתק, ומצד שני קפוא ונטול חיים.י
|
|
The selection of works included in the exhibition also points to the search of artists for plants that represent an unattainable form of beauty, which is not part of the local landscape. Dana Levy's work was created as she wandered through the streets of New York City in search of a "green lung," a respite from the stifling urban sphere, during her first year in the city. Einat Amir has long been examining the lush, natural green color that is sorely missing from our region through various manipulations and artificial materials. EinatArif-Galanti has created a decorative garden composed entirely of artificial plants, which grow and decay in a recurrent cycle. David Adika is concerned with images of exotic orchids originating "elsewhere," which he examines in the medium of printmaking. Irit Hemmo creates paper cutout compositions of decorative plants from various habitats, and attempts to "infuse them with life." And Tal Amitai-Lavi distills fragments of vegetation as a vague memory of deep, fantastic forests. Whereas these artists explore cultivated, foreign ideals of natural beauty, Eliezer Sonnenschein chooses to classify, disassemble, and reassemble aesthetic compositions made of local wildflowers.
|
יتكشف مجموعة الأعمال في المعرض أيضا عن بحث الفنانين عن النبات الذي ينطوي على الجمال غير القابل للتحقيق، وهو ليس جزءا من المشهد المحلي. تم إنشاء أعمال دانا ليفي في أعقاب تيهها في شوارع نيويورك بحثا عن "الرئة الخضراء"، أو ملجأ من الاختناق في المناطق الحضرية، خلال السنة الأولى من إقامتها في المدينة.
تبحث عينات شامير منذ مدة في اللون الأخضر الطبيعي والغني غير المتواجد في منطقتنا ، وتدرس ذلك، من بين جملة أمور، من خلال التلاعب والمواد الاصطناعية. شكلت عينات عارف-غالانتي حديقة زينة تتكون في مجملها من النباتات الاصطناعية القابلة للتحلل والتي تنمو بشكل دوري. يتناول ديفيد أديكا صورة السحلب الإكزوتيكي ، ومصدره من "هناك"، ويدرسه بواسطة تقنية الطباعة. تخلق ايريت حمو من القواطع الورقية تركيبات من نباتات الزينة من بيوت تربية مختلفة، وتحاول أن تبث فيها الحياة . تلخص طال أميتاي-لافي شظايا خضرية من الغابات الكثيفة، الخيالية على شكل ذاكرة قاتمة. بينما يتبنى هؤلاء الفنانين جماليات مثلى مهندسة ثقافيا، وليست مزروعة محليا، يختار اليعازر زوننشاين، تصنيف، تفكيك وإعادة تجميع التوليفات الجمالية المركبة من النباتات البرية المحلية.י |
מקבץ העבודות בתערוכה מלמד גם על חיפושם של האמנים אחר צמחייה שהיא בבחינת יופי בלתי מושג, שאינו חלק מהנוף המקומי. עבודתה של דנה לוי נוצרה בעקבות שיטוטיה ברחובות ניו יורק בחיפושים אחרי "ריאה ירוקה", מפלט מפני המחנק האורבני, במהלך השנה הראשונה לשהותה בעיר. עינת אמיר חוקרת כבר זמן מה את הצבע הירוק הטבעי והעשיר שאינו מצוי באזורנו, ובוחנת אותו בין השאר באמצעות מניפולציות וחומרים מלאכותיים. עינת עריף-גלנטי יצרה גינת נוי שכל-כולה מורכבת מצמחייה מלאכותית שמתכלה וצומחת במחזוריות. דוד עדיקא עוסק בדימוי של הסחלב האקזוטי, שמקורו "משם", ובוחן אותו באמצעות טכניקת ההדפס. אירית חמו יוצרת ממגזרות נייר קומפוזיציות של צמחי נוי מבתי גידול שונים ומנסה להפיח בהם "רוח חיים". טל אמיתי-לביא מתמצתת פרגמנטים וגטטיביים מתוך יערות עבותים, פנטסטיים כזכרון עמום. בעוד אמנים אלה עוסקים כאמור באידיאל יופי מתורבת ולא מקומי, אליעזר זוננשיין בוחר לקטלג, לפרק ולהרכיב מחדש קומפוזיציות אסטתיות המורכבות מצמחי בר מקומיים.יי
|
|
Dana Levy's work, Abandoning, was created during her first year in Manhattan, as she searched for a space of solace where she could take refuge from the intensity of urban life. Wandering through Greenwich Village, she came upon a building whose interior was filled with lush greenery that was literally bursting through the windows. The apartment's owner was the city gardener, and his irrigation system continued to operate for months after his death. The sight of the vegetation that had grown wild enchanted Levy, and she photographed the building from both the outside and the inside. By means of subtle manipulations in the medium of animation, she "assisted" the vegetation so that it continued to grow uncontrollably and take over the building. The cultivated plants seem to have rebelled against their "master," transforming themselves from decorative vegetation into a tangle of unstoppable wild growth. The soundtrack accompanying the work enhances the sense of abandonment following the gardener's death, alongside the overtaking of the space by plants and insects. Life and death, wild and cultivated growth, all intermingle in the space of this work.
|
Abandoning،نفذ عمل دانا ليفي،
في السنة الأولى من مكوثها في ماتهاتن، عندما بحثت عن منفذ أخضر من الكثافة الحضرية. خلال تجوالها في جرينيش فيلج، صادفت مبنى احتلته النباتات الكثيفة حتى أنها تداعت من النوافذ. كان صاحب الشقة بستانيا بلديا، وواصل نظام الري العمل لأشهر من بعد موته. سحر مشهد الغطاء الاخضر الذي نما بشكل عشوائي، ليفي، وقد صورت البناية من الخارج والداخل وبواسطة التلاعب الخفيف بالرسوم المتحركة "ساعدت" الأعشاب على الاستمرار بالنمو دون سيطرة وبالتالي السيطرة على المبنى. يبدو في العمل أن النبات "المروض ثقافيا" تمرد على "خالقه"، وتحول من نبات زينة لأعشاب زينة لا يمكن إيقافها. الصوت المصاحب للعمل يكثف الشعور بالخذلان ووفاة البستاني من جهة، وسيطرة الغطاء النباتي السائد والحشرات من جهة أخرى. الحياة والموت، النمو والركود، البري والمديني،تستخدم لذلك في هذا العمل كخليط.י |
Abandoning ,עבודתה של דנה לוי
נוצרה בשנה הראשונה לשהותה במנהטן,כשחיפשה מפלט ירוק מן האינטנסיביות העירונית. במהלך שיטוטיה בגריניץ' וילג', נתקלה במבנה שצמחייה ענפה גדשה אותו עד שפרצה דרך החלונות. בעלי הדירההיה הגנן העירוני, ומערכת ההשקיה שהיתה במקום המשיכה לפעול חודשים אחרי מותו. מראה הצמחייה שגדלה פרא הקסים את לוי, והיא צילמה את המבנה מבחוץ ומבפנים ובעזרת מניפולציות אנימטוריות עדינות "סייעה" לצמחייה להמשיך לצמוח ללא בקרה ולהשתלט על המבנה. דומה כי הצמח המתורבת קם על "יוצרו",ומצמח נוי הפך לפרא חסר מעצורים. הסאונד המלווה את העבודה מעצים את תחושת הנטישה ומותו של הגנן מחד גיסא, ואת השתלטות הצמחייה והחרקים מאידך גיסא. החיים והמוות, הצמיחה והקפאון, הפראי והמתורבת, משמשים אפוא בעבודה זובערבוביה.י |
|
Irit Hemmo has returned repeatedly over the years to concern herself with vegetal motifs, and has created collages out of photographs of flowers and plants published in international journals and botanical books. She carefully cut out the plants from these various books and leaflets, as if detaching them from their natural habitats, and subsequently combined them into crowded collages. In this work, Hemmo attempts to challenge her early collages and create a sort of compact, "portable" habitat. Every few seconds, a fan at the back of the box creates a light breeze among the plants, as if attempting to infuse the cutout plants with life. The motor activating the fan is an inseparable part of the work. Hemmo seems to be attempting to reveal the nature of her manipulation, as if critiquing her own artistic action.
|
ايريت حمو تعاود التعامل مع الموتيفات النباتية على مر السنين، وقد شكلت سابقا كولاجات من صور ورود ونباتات ظهرت في المجلات والكتب العالمية عن علم النبات. وقد قصت النباتات القادمة من بيئات مختلفة بعناية من صفحات الكتب والنشرات ، وكأنها تصادرها من بيئتها الطبيعية. حيث جمعت القواطع من الأنواع النباتية في كولاجات مكتظة ومزدحمة حتى النخاع. تسعى حمو في هذا العمل إلى تحدي كولاجاتها المبكرة وإنتاج بيت تربية مصغر يمكن "حمله".
تعمل في ظهر العلبة مرة كل بضع ثوان مروحة، وتخلق "نسيما خفيفا للأعشاب"، كما لو كانت تحاول بث الحياة في اشلاء النبات المنزوع. المحرك الذي يشغل المروحة هو جزء لا يتجزأ من العمل. يبدو أن حمو تسعى لكشف سر التلاعب السري الذي قامت بإنشائه، كناقدة لعملها بنفسها.י |
אירית חמו חוזרת ועוסקת לאורך השנים במוטיב הצמחי,ובעבר יצרה קולאז'ים מצילומי פרחים וצמחים שהופיעו בכתבי עת בינלאומיים ובספרי בוטניקה. את הצמחים שמקורם בבתי גידול שונים היא גזרה בזהירות מתוך דפי הספר והעלונים, כמפקיעה אותם מסביבתם הטבעית. את מגזרות מיני הצמחים קיבצה לעבודות קולאז' צפופות ועמוסות לעייפה. בעבודה זו מבקשת חמו לאתגר את הקולאז'ים המוקדמים שלה ולייצר מעין בית גידול קומפקטי הניתן ל"נשיאה". בגב הקופסהפועל אחת לכמה שניות מאוורר, המייצר "משב רוח קל בינות לצמחים", כמנסה להפיח רוח חיים במגזרות הצמחייה התלושות. המנוע המפעיל את המאוורר הוא חלק בלתי נפרד מהיצירה. נדמה כי חמו מבקשת לחשוף את סוד המניפולציה שיצרה, כמבקרת את פעולתה עצמה. י
|
|
Images of cultivated orchids have repeatedly appeared in David Adika's photographs over the years, as part of his concern with the investigation of various forms of beauty – and especially its seductive and captivating manifestations. The orchids photographed by Adika function, in his own words, as "conduits of beauty" embedded with a range of different meanings. The orchid, which mostly grows in tropical areas, is perceived as an exotic, rarefied, and expensive plant. Although some 30 species of orchids are grown in Israel, orchids are perceived as foreign plants. Adika's diptych is composed of two prints of photographic etchings, and presents two images of the plant, whose combination seems to form an artificial hybrid. Adika examines the qualities of the photographic medium through the technique of printmaking: he freezes the plant image and reproduces it in a print, choosing two colors – red and black, which are identified in nature as warning colors – to parallel the negative and positive parts of the photograph. The aesthetic, erotic and sensual plant, with its rich range of hues, is thus transformed into an abstract image alluding to danger.
|
تعود صورة السحلبة الحضرية وتظهر في صور أديكا على مر السنين، كجزء من البحث في الجمال – وخاصة الجمال المغري، الآسر، والأخاذ. تتصرف السحالب التي يصورها أديكا كـ "ناقلة للجمال" تكنز معاني مختلفة ومنوعة . السحلبة، نبتة تتواجد غالبا في المناطق المدارية ،وتعتبر نبتة اكزوتيكية، فخمة وثمينة. على الرغم من أنه في إسرائيل ينمو حوالي 30 نوعا من النباتات البرية، فإن السحلبة تعتبر غريبة في الطبيعية المحلية وينظر إليها على أنها مختلفة.
الـ Diptych يتكون من اثنين من المطبوعات التي تبين الحفر صورتين من النبتة، ويبدو الدمج بينها وكأنه تدجين اصطناعي. يختبر أديكا ميزات التصوير باستخدام تقنيات الطباعة: فهو يقوم بتجميد الصورة النباتية ويستنسخه عبر طباعته. وهو يختار لونين - الأحمر والأسود، المعرّفة في الطبيعة كألوان تحذير - المقابلة للسالب والموجب. فالنبتة الجمالية، الجنسية –الحسية مع الثراء اللوني، تصبح صورة مجردة مدوية بالخطر.י |
דימוי הסחלב המתורבת שב ומופיע בתצילומיו של עדיקא לאורך השנים, כחלק מחקירת היופי – בעיקר היופי המפתה, השובה והלוכד. הסחלבים שעדיקא מצלם מתפקדים מבחינתו כ"מוליכי יופי" האוצרים משמעויות שונות ומגוונות. הסחלב, צמח המצוי בעיקר באזורים טרופיים, נתפס כצמח אקזוטי, יוקרתי ומפואר. עלאף שבישראל גדלים כ-30 זנים של סחלבי בר, הסחלב זר לנוף המקומי ונתפס כאחר. הדיפטיך המורכב משני הדפסים של תצריב צילומי מציג שני דימויים של הצמח,וחיבורם יחד נדמה כהכלאה מלאכותית. עדיקא בוחן את תכונות הצילום באמצעות טכניקת ההדפס: הוא מקפיא את הדימוי הצמחי ומשעתק אותו בהדפס. הוא בוחר בשני צבעים – אדום ושחור, המזוהים בטבע כצבעי אזהרה – המקבילים לנגטיב ולפוזיטיב. הצמח האסתטי, האירוטי-חושני בעל עושר הגוונים, הופך לדימוי מופשט המהדהד סכנה.י
|
|
EinatArif Galant's video work Plastic Life involves a double manipulation: Arif-Galanti creates a still-life set – an accumulation of plastic plants and artificial grass. The eye-pleasing vegetation seems to gradually decay and disintegrate, only to form again in a seemingly natural, yet Sisyphean cycle – an ironic allusion to fast-forwarded nature films. This expanse of artificial nature offers a contemporary "plastic age" alternative to natural growth, which cannot be rendered extinct and thus paradoxically befits the definition "evergreen."
|
عمل الفيديو " البلاستيك ينمو صامتا" لعينات عاريف-غالانتي يخلق التلاعب المزدوج في سياق الغطاء النباتي الطبيعي. عاريف-غالانتي تخلق طقم نبات صامت - احتقان من نباتات البلاستيك والعشب الاصطناعي. إشارات ساخرة لأفلام عن الطبيعة بتمرير سريع إلى الأمام - النباتات المنورة كأنها تؤكل ، تتآكل وتتفتت، وبعد ذلك تعود وتتشكل مرة أخرى بدورة كأنها طبيعية ولكنها سيزيفية - إشارات ساخرة لأفلام الطبيعة بتحريك سريع إلى الأمام. قطعة من الطبيعة الاصطناعية تقدم بديلا معاصرا لروح "عصر البلاستيك" التي تحتل فيه طبقات العشب الاصطناعي ، دائمة الخضرة، مكان النباتات الطبيعية، وعلى عكس الأخيرة فإن النباتات الاصطناعية لا يمكن أن تنقرض. فهي تتطابق بشكل يحمل مفارقة مع مصطلح " دائم الخضرة" الذي يشير في سياق علم للنباتات الى الأعشاب التي تبقى خضراء طوال السنة لأنها لا تُسقط اوراقها فقط في موسم واحد.י
|
עבודת הווידיאו "פלסטיק צומח דומם" של עינת עריף-גלנטייוצר מניפולציה כפולה בהקשר הטבעי, הצומח. עריף-גלנטי יוצרת סט צומח דומם – גודש של צמחים מפלסטיק ודשא מלאכותי. הצמחייה המלבבת כמו נאכלת, מתכרסמת ומתפוררת, ואז שבה ומתהווה וצומחת מחדש במחזוריות כמו-טבעית אך סיזיפית – אזכור אירוני של סרטי הטבע בהילוך מהיר. פיסת הטבע המלאכותית מציעה מעין אלטרנטיבה עכשווית ברוח "עידן הפלסטיק", שבה יריעות דשא סינתטי וצמחייה מלאכותית, ירוקת-עד, תופסתאת מקומה של הצמחייה הטבעית,ובניגוד לאחרונה, הצמחייה המלאכותית אינה ניתנתלהכחדה. דווקא היא עונה באופן פרדוקסלי למושג "ירוק עד", שבהקשר הבוטני מתייחס לצמחים הנשארים ירוקים כל השנה כיוון שאינם משירים את עליהם רק בעונה מסוימת.י
|
|
Eliezer Sonnenschein's diary notes on local flowers and insects gives a different form of expression to the term "still life." Sonnenschein's project, which was initially driven by a desire to refine his drawing skills, evolved out of his personal, obsessive, long-term interest in creating a personal field guide. The roots of this contemporary creation go back to the history of drawings created for medicinal, and later botanical, purposes. In a local context, it offers an additional, contemporary artistic dimension to a project dating back to the 1920s: the forgotten botanical encyclopedia Thesaurus Plantarum Terra Eretz Israel by the botanist Ephraim Hareuveni and his wife Hannah Hareuveni, together with the painter Shmuel Charuvi. In addition to trying to locate the names of various plants and insects in Arabic, Sonnenschein attended to the formal and aesthetic dimension of every detail, accompanied by his own thoughts and drawings. In this context, the artist appears as both a scientist and as the creator of hybrid plants. The resulting product bespeaks the tension between the disassembled photographs of uprooted, frozen plants and the related artistic action that produces movement and development.
|
يعبر سجل الانطباعات حول مجموعة الزهور والحشرات في أرض إسرائيل اليعازر زوننشاين بشكل مختلف عن مفهوم "نبات صامت" . زوننشاين، الذي بدأ بحثه بدوافع تطوير قدراته على الرسم كفنان ، تواصل من منطلق اهتمام وشهوة شخصية ، هوس، دفعه لسنوات، لإنشاء دليل شخصي لتصور الزهور والحشرات في أرض إسرائيل البرية. جذور هذه الانطباعات تتجذر في تاريخ لوحات النباتات والزهور لأغراض البحوث الطبية والنباتية في وقت لاحق.
من المنظور المحلي فإنه يوفر طبقة إضافية، معاصرة وفنية لمشروع طموح من عشرينيات القرن العشرين : الموسوعة النباتية المتلفة المدعوه "كنز النباتات في أرض إسرائيل"، من قبل باحثي الاعشاب افرايم رئوفيني وزوجته هانا هاريئوفيني ، جنبا إلى جنب مع الفنان شموئيل خروبي. إلى جانب رغبته في العثور على أسماء سلالات النباتات والحشرات باللغة العربية، ركز زوننشاين على البعد الجمالي – الشكلي لكل تفصيلة ، وبوحيها قام بإضافة الأفكار والانطباعات في محاولة لمعرفة كيفية عرض التفاصيل. الفنان هنا هو باحث ومبدع، يخلق تهجينات نباتية من الطبيعة. يعكس المنتج المتشكل التوتر بين الشكل المصور والمفكك للنبتة الحية المقطوفة وبالتالي المجمدة، وبين الفعل الفني المرتبط به، ما ينتج حركة وتطورا.י |
יומן הרשמים של אגד הפרחים והחרקים הארץ-ישראליים של אליעזר זוננשיין מבטא באופן שונה את המושג צומח דומם. זוננשיין,שמחקרוהחל מתוך מוטיבציה לשכלל את יכולות הרישום שלו כאמן, המשיך מתוך עניין ותשוקה אישית, אובססיבית, שקיננה בו שנים, ליצור מגדיר אישי המתעד את פרחי הבר והחרקים הארץ-ישראליים. שורשיו של יומן רשמים עכשווי זה נעוצים עמוק בהיסטוריה של ציור הצמחים והפרחים לצורכי מחקר רפואי ולימים בוטני. בהיבט המקומי הוא מציע נדבך נוסף, עכשווי ואמנותי לפרויקט שאפתני משנות העשרים של המאה העשרים: האנציקלופדיה הבוטנית הגנוזה של"אוצר צמחי ארץ ישראל",מאת חוקרי הצמחים אפרים הראובני ורעייתו חנה הראובני,יחד עם הצייר שמואל חרובי. לצד שאיפתו לאתר את שמות זני הצומח ומיני החרקים בשפה הערבית, זוננשיין עמד על הממד האסטתי-צורני של כל פרט, ובהשראתם הוסיף הגיגים ורישומים בניסיון להבין כיצד להציג את הפרטים. האמן כאן הוא חוקר ובורא, היוצר הכלאות צמחיות מהקיים בטבע. התוצר המתקבל מבטא מתח בין הדימוי המצולם והמפורק של הצמח החי התלוש או הקטוף, וכתוצאה מכך הקפוא, לבין הפעולה האמנותית הקשורה בו, המייצרת תנועה והתפתחות.י
|
|
In recent years, Einat Amir has been concerned with the study of the lush natural green that is not prevalent in this geographical region, thus eliciting a sense of longing. During her visits to various countries, she repeatedly photographed green expanses in both urban and natural landscapes. She then processed these photographs in various ways, intervening in the images either manually or digitally, and confronting the natural image by artificial materials. Over the past year, she has also begun to study the artificial nighttime illumination of decorative plants, and especially the green lighting that enhances their natural green. Yet the effect of this artificial intervention, which seemingly underscores the natural essence of the flora, negatively impacts the surrounding fauna. The work Greenwash presents fragments from a research project, constituting a sort of visual laboratory in the gallery space – documentation of a journey in the footsteps of the color green, in the space between the natural and the artificial. The title of this installation may also provoke associations with the term "brainwash," as well as with the alleged promotion of ecological concerns by corporations intent upon encouraging consumerism and justifying their actions.
|
تشارك عينات أمير في السنوات الأخيرة في دراسة اللون الأخضر الطبيعي، ذلك غير الموجود في منطقتنا الجغرافية وإليه نحن نسعى. في زياراتها لدول مختلفة عادت وصورت المقاطع الخضراء من البيئات الحضرية والمساحات الطبيعية. وقد عدلت الصور بطرق مختلفة، تدخلت فيها ، إما يدويا أو عن طريق التلاعب الرقمي، وواجهت الصورة الطبيعية مع المادية الاصطناعية. وقد بدأت في العام الماضي في استكشاف نباتات الزينة الحضرية المضاءة ليلا بألوان مختلفة، وخصوصا الضوء الاخضر الذي يحول الأخضر إلى أكثر اخضرارا. اثر هذا الإجراء الاصطناعي هو تمجيد الطبيعي ظاهريا، ولكنه يضر بعالم الأحياء في المحيط النباتي.י
Greenwash إن نصب عمل في فضاء الجاليري يقدم شظايا من البحث ويشكل بمثابة مختبرا بصريا، ما يشبه يوميات الرحالة في أعقاب اللون الأخضر وبين الطبيعي والاصطناعي.י Greenwash أسم المنشأة، Brainwash يثير تفسيرات مختلفة فيما يتعلق بمصطلح، أو بدلا من ذلك مفهوم الإخضرار،الذي ينتقد الظاهرة التي تلوح فيها الشركات الكبرى بالعلم البيئي الأخضر حيث يكون هدفهم هو مجرد تشجيع المزيد من الاستهلاك وتبرير أفعالهم.י |
עינת אמיר עוסקת בשנים האחרונות במחקר של הצבע הירוק הטבעי, זה שאינו מצוי באזורנו הגיאוגרפי ואליואנו עורגים. בביקוריה במדינות שונות חזרה וצילמה מקטעים ירוקים מתוך סביבות אורבניות ומרחבים טבעיים. את התצלומים עיבדה באופנים שונים, התערבה בהם, בין אם באופן ידני ובין אם באמצעות מניפולציות דיגיטליות,ועימתה את הדימוי הטבעי עם חומריות מלאכותית. בשנה האחרונה החלה לחקור גם את צמחיית הנוי האורבנית המוארת בלילות בגוונים שונים, ובעיקר את התאורה הירוקה אשר הופכת את הירוק לירוק יותר. האפקט של פעולה מלאכותית זו מאדיר לכאורה את הטבעי, אך פוגע בעולם החי בקרבת הצמח. הצבת Greenwash העבודה
בחלל הגלריה מציגה פרגמנטים מתוך המחקר ומהווה מעין מעבדה ויזואלית, מעין יומן מסע בעקבות הצבע הירוק ובין הטבעי למלאכותי. Greenwash, שם המיצב Brainwash מעלה פרשנויות שונות ביחס למושג ,ולחלופין למושג התיירקקות,המבקר את התופעה שבה תאגידים אוחזים בדגל הסביבתי והירוק כאשר מטרתם אינה אלא לעודד עוד צריכה ולהצדיק את פועלם.י |
|
The fragments of vegetation seen beyond the glass frames of Tal Amitai-Lavi's works are fragile, frozen, and clean, appearing as prototypes of immaterial plant images related to a different time and place, and alluding to a vague memory. Amitai-Lavi's enchantment with the fragility and ephemerality of natural snowflakes led her to experiment with baking soda and glue, creating a chemical reaction that causes the combination to change, and dissolve. The resulting creations are marked by a tension between two and three dimensions, and constitute an undefined, intermediate state reminiscent of crumbling architectural reliefs or archeological vestiges. These plant fragments are inspired by the memory of a vaguely evoked landscape, an unattainable, snow-covered forest.
|
الشظايا الخضرية التي تحدق بنا من خلال الإطار الزجاجي لأعمال طال أميتاي-افي هي هشة، مجمدة، نظيفة، مثل نماذج من الصور النباتية غير الملموسة، التي تتعلق بزمان ومكان آخرين وتعكس ذاكرة غامضة. الانبهار الحقيقي لأميتاي -لافي من الهشاشة والوقتية لذرات الثلج الطبيعية قادها إلى استخدام صودا الشرب ، التي يؤدي التفاعل الكيميائي فيها إلى التطور ، التغيير وذوبان المواد. المنتجات التي تم الحصول عليها من مركب صودا الشرب والدبق تكنز بداخلها التوتر بين ثنائية الأبعاد وثلاثية الأبعاد، على شكل وضع وسطي غير معرف، وتذكر بالنقوش المعمارية المتداعية، كاكتشافات أثرية. الشظايا النباتية تستمد إلهامها من ذاكرة ضبابية، غابة كثيفة مكسوة بالثلج غير قابلة للتحقق.י
|
הפרגמנטים הווגטטיביים הניבטים אלינו מבעד למסגרת הזכוכית בעבודותיה של טל אמיתי-לביא הם שבריריים, קפואים, נקיים, כמעין פרוטוטיפיםשל דימויים צמחיים לא-קונקרטיים,הקשורים לזמן ולמקום אחר ומבטאים זיכרון עמום. היקסמותה של אמיתי-לביא מן השבריריות והזמניות של פתיתי השלג הטבעיים הובילה אותה ליצור באבקת סודה לשתייה, שבה הריאקציה הכימית גורמת להתפתחות, לשינוי ולהתמסמסות של החומר. התוצרים שהתקבלו מתרכובת הסודה לשתייה והדבק אוצרים בתוכם מתח שבין הדו-ממד לתלת-ממד, מעין מצב ביניים לא מוגדר, ומזכירים תבליטים ארכיטקטוניים מתפוררים, כממצאים ארכיאולוגיים. הפרגמנטים הצמחיים שואבים את השראתם מזיכרון נוף עמום, יער עבות מושלג ובלתי מושג.י
|
|
[1] See Moshe Zukermann, Topics in Sociology of Art (Ministry of Defense, Israel), p.49, in Hebrew.
[1] Yuval Noah Harari, A Brief History of Mankind (Tel Aviv: Dvir Publishing), p.105, in Hebrew. |
. (من: موشي تسوكرمان، فصول في علم اجتماع الفن(صدار وزارة الأمن) ص 49.י
י(يوفال نوح هراري، ملخص تاريخ البشرية (اصدرات دفير)، ص:105.י |
מתוך משה צוקרמן, פרקים בסוציולוגיה של האמנות (הוצאת משרד הביטחון), עמ' 49.י [1]י
יובל נח הררי, קיצור תולדות האנושות (הוצאת דביר), עמ' 105.י [1]י |