LACTISM
|
لاكتيزم |
לקטיזם |
|
The new monotheistic religion worshiping the goddess Lacteria
Tamara Moyzes & Shlomi Yaffe Curator: Lee He Shulov Opening: Monday, November 23, 2023 Closing: Thursday, January 5, 2024 |
الديانة التوحيدية الجديدة التي تعبد الإلهة لاكتاريا
لتمارا مويسيس وشلومي يافي القيمة: لي هي شولوف افتتاح: الاثنين، 23 نوفمبر، 2023 ختام: الخميس، 30 سبتمبر |
הדת המונותיאיסטית החדשה הסוגדת לאלה לקטריה
תמרה מויזס ושלומי יפה אוצרת: לי היא שולוב פתיחה: יום שני, 13 בנובמבר, 2023 נעילה: יום חמישי, 5 בינואר, 2024 |
|
The exhibition "Lactism" revolves around the central concepts of human connection, sociality and interactions between man and the environment. The exhibition is part of an ongoing project by the artists Shlomi Yaffe and Tamara Moyzes that deals with social aspects of environmental quality and egalitarian social imagination, in which the concept of justice also applies to that which is not human. ׳Lactism is a new monotheistic religion that is a product of the imagination of the artists and at the same time serves as a model of human relations and social organization, and focuses on the connection between different women from around the world of which the mother goddess Lactaria is composed, and imagines the existence of a society free from gender differences, geopolitical, religious and cultural. The goddess Lactaria, feeds the community via an underground network called mycelium (the vegetative part of mushrooms consisting of roots).
During the months of the exhibition, it will be possible to follow the growth of the mycelium as part of the display. The artists were inspired by the crucial role of the mycelium in ecosystems, where each fungal thread depends on and serves the whole. In the exhibition, the mycelium represents a new, feminine, boundless social structure, a matrix of kinship relations, care and nurturing. Text by Nikola Ludlová The Lacteria Goddess was created by a collective of women: Maayan Sheleff, Věra Duždová Horváthová, Hannan Abu Hussein, Osher Kasa, Lee He Shulov, MIchal Mendelboim, Tran Hong Van, Trương Thu Thủy, Lea Mauas, Noa Pardo, Liora Lupian, Rosa Andraschek. Partners: Anna Lindh Foundation, Czech Centre Tel Aviv, Slovak Institute Jerusalem, H&H Friedmann, Aritivis Lab, Kampus Hybernská, Farm IMAADAMA, Kavárna Hlína, Uneventful records |
يدور معرض "لاكتيزم" حول التواصل الإنساني والاجتماعي
والتفاعلات بين الإنسان والبيئة. المعرض هو جزء من مشروع مستمر للفنانين شلومي يافي وتمارا مويزيس، والذي يتناول الجوانب الاجتماعية للجودة البيئية وإمكانية تصور مجتمع قائم على المساواة،حيث ينطبق مفهوم العدالة أيضًا على ما هو ليس إنسانيًا.1 اللاكتية هي ديانة توحيدية جديدة، وهي نتاج خيال الفنانين، وهي في نفس الوقت بمثابة نموذج للعلاقات الإنسانية والتنظيم الاجتماعي. يهدف الدين الجديد للربط بين النساء المختلفات من جميع أنحاء العالم، والتي تتألف منها الإلهة الأم لاكتاريا، متخيلة وجود مجتمع خالٍ من الفجوات الجندرية، الجيوسياسية، الدينية والثقافية. تغذي الإلهة لاكتاريا مجتمع مؤمنيها من خلال الميسليوم، وهو نظام تحت الأرض من الروابط يتكون من جذور الجزء النباتي من الفطر.1 خلال أشهر المعرض، سيكون من الممكن متابعة نمو الميسليوم كجزء من العرض. استلهم الفنانون فكرة القرابة المذكورة في الحديث (مجموعة من القوانين والقصص الإسلامية المنقولة شفوياً) والدور الحاسم الذي تلعبه الميسليوم في النظم البيئية حيث يعتمد كل خيط فطري على الكل وهو ضروري للكل. وتمثل الميسليوم في المعرض بنية اجتماعية جديدة أنثوية لا حدود لها، تجمع بين القرابة، العناية والرعاية.1 نص لنيقولا لودلوفا الفنانون: تمارا مويزيس وشلومي يافي، معيان شيلف، فيرا دوزدوفا هورفاتوفا، حنان أبو حسين، أوشركاسا، لي هي شولوف، ميخال ماندلبويم، تران هونغ فان، ترونغ تو ثوي، ليئا ماوس، نوعا باردو، ليؤرا لوبيان وروزا أندراشيك بفضل الدعم السخي من مؤسسة آنا ليند، البيت التشيكي في تل أبيب فريدمان، مختبر H&H ،والقدس، المعهد السلوفاكي في القدس أريتيفيس، كامبوس هيبيرنسكا، مزرعة إيماداما، كافارنا هلينا، تسجيلات يونيفينتفول |
התערוכה "לקטיזם" סובבת סביב קשר אנושי, חברתיות
ואינטראקציות בין אדם לסביבה. התערוכה היא חלק מפרויקט מתמשך של האמנים שלומי יפה ותמרה מויזס, העוסק בהיבטים החברתיים של איכות הסביבה והאפשרות לדמיין חברה שוויונית, שבמסגרתה המושג צדק חל גם על מה שאינו אנושי.י לקטיזם היא דת מונותאיסטית חדשה, פרי דמיונם של האמנים, המשמשת בה־בעת כמודל של יחסי אנוש וארגון חברתי. הדת החדשה נועדה לחבר בין נשים שונות מרחבי העולם, שמהן מורכבת האלה האם לקטריה, המדמיינת את קיומה של חברה חופשיה מפערים מגדריים, גיאופוליטיים, דתיים ותרבותיים. האלה לקטריה מזינה את קהילת מאמינותיה ומאמיניה באמצעות תפטיר, מערכת קשרים תת־קרקעית המורכבת מקורים של החלק הצמחי של פטריות.י במהלך חודשי התערוכה ניתן יהיה לעקוב אחר גדילת התפטיר כחלק מהתצוגה. האמנים שאבו השראה מרעיון קרבת־חלב המוזכר בחדית' (אוסף הלכות וסיפורים אסלאמיים שהועברו בעל־פה) ומתפקידו המכריע של התפטיר במערכות אקולוגיות שבהן כל חוט פטרייתי תלוי במכלול וחיוני עבורו. בתערוכה, התפטיר מייצג מבנה חברתי חדש, נשי וחסר גבולות, שמשולבים בו יחסי קרבה, טיפול וטיפוח.י טקסט מאת ניקולא לודלובה האלה לקטריה נוצרה ע"י קולקטיב של נשים: י מעין שלף, ורה דוזדובה הורבטובה, חנאן אבו חוסיין, אושר קאסה, לי היא שולוב, מיכל מנדלבוים, טראן הונג ואן, טרונג טו טואי, לאה מאוס, נועה פרדו, ליאורה לופיאן .ורוזה אנדראשק תודות לתמיכה הנדיבה של קרן אנה לינד, הבית הצ'כי פרידמן,י H&H ,בתל אביב, המכון הסלובקי בירושלים ארטיביס לאב, קמפוס היברנסקה, אמאדמה חווה אנאבנטפול רקורדס ,Kavárna Hlína ,שיתופית |
|
|
|
|
|
|
|
|