|
Izabella Volovnik
If I Had a Tail Curator: Ilanit Konopny Opening: Wednesday, March 23, 2022, 10:30 am Closing: Thursday, April 14, 2022 |
إيزابيلا وولوبنيك
If I Had a Tail أمين: إيلانيت كونوفْني الافتتاح: الأربعاء، 23 مارس، 2022، الساعة 10:30 الإغلاق: الجمعة 14 أبريل، 2022 |
איזבלה וולובניק
If I Had a Tail אוצרת: אילנית קונופני פתיחה: יום רביעי, 23 במרץ, 2022 בשעה 10:30 נעילה: יום חמישי, 14 באפריל, 2022 |
|
Painting is a territory in which I can contemplate the power relations relative to my own engagement with the world, about demonization and dehumanization as covert empowerment or as an alternative position of power. The same territory signifies for me the possibility of scratching at wounds and embracing inner demons while engaging in a dialogue with artists (among them Paula Rego and Virginia Woolf), as well as specific patterns and concepts drawn from different visual cultures.
My works touch on the connections that exist between images of animals and representations of “femininity” in different cultures and languages. I am interested in archetypes of wild, demonic women that sometimes inhabit the seam between (obedient) pet and “evil beast,” or that rely on visual models of lethal women such as the “femme fatale.” Through them, I endeavor to raise questions about hierarchies and erratic violent passions—in society, culture, and the psyche. My bitch-women may bark and growl, bare their sharp teeth with a smile, weaponize their femininity, or wait like a good doggy for the viewer’s gaze. They express ambiguous feelings and dark impulses that I cannot utter as a woman in civilized society. In recent years, the word “bitch” has undergone a process of reclaiming and I try to do something similar in my actions as an artist. Beyond activating the mechanism of appropriation in the face of derogatory images, concepts, and vulgarisms in popular culture, this practice serves me also in dialogue with the problematic and fascinating artist Balthus, towards whom I have a deep affection. Parts of this dialogue are woven into the charcoal works “Hannaleh in Her Sabbath Dress” and “Incognito Mode” on view in this space. Internet culture and virtual space also play a significant role in the world in which my characters operate—a maze that fluctuates between imaginary domestic spaces and local landscapes. If I Had a Tail is a small part of a broad body of work in the making called “Three Scratches and a Love Letter” consisting of oil paintings, sculptures, and charcoal drawings. The selection of paintings and sculptures displayed here are the tip of the tail that will eventually become a large exhibition. Isabella Volovnik (b. 1995) holds a B.Ed. F.A. from the Faculty of Arts, Hamidrasha, Beit Berl College. She was the recipient of the America Israel Cultural Foundation Award (2018), the Rafi Lavie Dean’s Award for Excellence in 2017, 2018, and received an award from the Israel Museum as part of the exhibition “On the Verge” – Selected Works by Graduates of High School Art Programs (2015). Her solo exhibition “Bitchcraft” was presented at the Haifa Museum of Art (2019–2020), contemporaneously with her solo exhibition “Bitches” at Rosenfeld Gallery (2020). Her solo exhibition “Long Fingers” was presented in the Rosenfeld Gallery’s project space (Rosie), alongside the joint exhibition with Zamir Schatz, “Lies and Washing Powder” (2018). She has participated in several group exhibitions, including the exhibition “Zoom 2019,” Steinhart Museum of Nature, Tel Aviv (in collaboration with the Israel Museum) and the exhibition “Shop It!” Haifa Museum of Art (2018). Her works are included in both private and museum collections including the Herzliya Museum of Contemporary Art; Rappaport Collection, Tel Aviv Museum (the work was exhibited in the exhibition Skein in 2021); and the Haifa Museum of Art. https://www.izabellavolovnik.com/ Special Thanks to Edmond de Rothchild Center and Rosenfeld Gallery, Tel Aviv |
الرسم بالنسبة لي هو مجال يمكنني من خلاله أن أتساءل عن علاقات القوة في علاقاتي مقابل العالم، وعن الشيطنة ونزع الصفة الإنسانية كتمكين خفي أو كموقف بديل للسلطة. تشير نفس المنطقة بالنسبة لي إلى إمكانية تقشير الجروح واحتضان الشياطين الداخلية أثناء إجراء حوار مع المبدعات (من بينهن باولا ريغو وفيرجينيا وولف)، وأنماط ومفاهيم محددة مأخوذة من ثقافات بصرية مختلفة. 1
تتطرق أعمالي إلى الروابط الموجودة بين صور الحيوانات والصور التي تمثل "الأنوثة" في مختلف الثقافات واللغات. تشغلني نماذج من النساء البريات، الغرائزيات والشيطانيات اللائي يكن أحيانًا على خط التماس بين حيوان أليف (مطيع) و "وحش شرير" ، ويعتمد البعض الآخر على نماذج بصرية لنساء فتاكات مثل "الفام فاتال". من خلالهن أسعى لطرح أسئلة حول التسلسلات الهرمية والشهوات العنيفة المتقلبة - في المجتمع، الثقافة والنفس. 1 قد تنبح نسائي - الكلبات ويذمرن بينما يكسرن أسنانهن الحادة بابتسامة، أو يسلحن أنوثتهن لسلاح ، أو ينتظرن في وضعية "دوجي" حتى يحدق المشاهد. إنهن يعبرن عن مشاعر غامضة ودوافع قاتمة لا أستطيع التعبير عنها كامرأة في مجتمع متحضر. 1 في السنوات الأخيرة، خضعت كلمة بيتش (كلبة) لعملية استصلاح وأحاول أن أفعل شيئًا مشابهًا في الطريقة التي أتصرف بها كفنانة. إلى جانب تفعيل آلية الاستيلاء في مواجهة الصور، المفاهيم والكلمات المهينة في الثقافة الشعبية، فإن هذه الممارسة تخدمني على سبيل المثال ، أيضًا في حوار مع فنان مثير للإشكالية ورائع اسمه بالثوس، الذي أكنّ مودة عميقة تجاهه. 1 م نسج أجزاء من هذا الحوار في أعمال الفحم "حانالي في فستان السبت" و "إنكوجيتو مود" المعروضة في هذه المساحة. تلعب ثقافة الإنترنت والفضاء الإلكتروني أيضًا دورًا مهمًا في العالم الذي تعمل فيه شخصياتي - عالم عبارة عن متاهة تنتقل بين المساحات المحلية الخيالية والمناظر الطبيعية المحلية. 1 If I Had a Tail إنها قطعة صغيرة من جسم عمل عريض قيد التحضير يسمى "ثلاث خدوش ورسالة حب" تتكون من لوحات زيتية، منحوتات ورسومات فحم. مختارات اللوحات والمنحوتات المعروضة هنا هو طرف ذيل حيوان سيصبح يومًا ما معرضًا كبيرًا. 1 إيزابيلا فولوفنيك (مواليد 1995) حاصلة على لقب أول .B.Ed.F.a من مدرسة بيت بيرل للفنون حائزة على جائزة مؤسسة أمريكا إسرائيل (2018) ، تفوقة عميد والجائزة التي تحمل اسم رافي لافي في عام 2017 ، 2018. حائزة على جائزة من متحف إسرائيل كجزء من معرض "على حافة الهاوية" - الأعمال النهائية المختارة (2015) ). تم عرض معرضها الفردي "بيتشكرافت" في متحف حيفا للفنون (2019-2020) ، وفي نفس الوقت تم تقديم المعرض الفردي "الكلاب" في جاليري روزنفيلد (2020). تم تقديم المعرض الفردي "أصابع طويلة" في مساحة المشروع في جاليري روزنفيلد (روزي) ، جنبًا إلى جنب مع المعرض المزدوج "أكاذيب ومسحوق غسيل" جنبًا إلى جنب مع زامير شاتس (2018). شاركت في عدة معارض جماعية ، بما في ذلك معرض "زووم" (2019) ، ومتحف شتينهارت للطبيعة ، تل أبيب (بالتعاون مع متحف إسرائيل) ومعرض "Shop It!" متحف الفن في حيفا (2018). 1 أدرجت أعمالها في المجموعات الخاصة ومجموعات المتاحف بما في ذلك: مجموعة متحف هرتسليا للفن المعاصر. مجموعة رابابورت ، متحف تل أبيب (عُرض العمل في معرض "فتق" عام 2021) ؛ ومجموعة متحف حيفا للفنون. 1 https://www.izabellavolovnik.com/ |
ציור מהווה עבורי טריטוריה בה אני יכולה לתהות על יחסי הכוחות במערכות היחסים שלי אל מול העולם, על דמוניזציה ודה-הומניזציה כהעצמה סמויה או כעמדת כוח אלטרנטיבית. אותה טריטוריה מסמנת עבורי אפשרות לקלף פצעים ולחבק שדים פנימיים תוך קיום שיח עם יוצרות (ביניהן פאולה רגו ווירג'יניה וולף), תבניות ומושגים ספציפיים הלקוחים מתרבויות חזותיות שונות. 1
עבודותיי נוגעות בקשרים המתקיימים בין דימויים של בעלי חיים לבין דימויים המייצגים ״נשיות״ בתרבויות ובשפות שונות. מעסיקים אותי ארכיטיפים של נשים פראיות, חייתיות, דמוניות הנמצאות לעיתים על התפר שבין חיית מחמד (צייתנית) ל״חיה רעה״, אחרות נשענות על מודלים חזותיים של נשים קטלניות כדוגמת ה״פאם פאטאל״. דרכן אני שואפת להעלות שאלות על היררכיות ועל תשוקות אלימות הפכפכות - בחברה, בתרבות ובנפש. 1 הנשים-כלבות שלי עשויות לנבוח ולנהום בעודן חושפות את שיניהן החדות בחיוך, לחמש את הנשיות שלהן לנשק, או להמתין בתנוחת דוגי למבטו של הצופה. הן מבטאות רגשות מעורפלים ודחפים אפלים שאני לא יכולה לנסח כאישה בחברה מתורבתת. 1 בשנים האחרונות המילה ביצ' (כלבה) עוברת תהליך של ניכוס מחדש (ריקליימינג) ואני מנסה לעשות דבר דומה באופן הפעולה שלי כאמנית. מעבר להפעלת מנגנון הניכוס אל מול דימויים, מושגים ומילות גנאי בתרבות הפופולרית, פרקטיקה זו משמשת אותי למשל, גם בדיאלוג מול אמן בעייתי ומרתק בשם בלתוס, כלפיו אני רוחשת חיבה עמוקה. חלקים מתוך הדיאלוג הזה שזורים בתוך עבודות הפחם "חנהל'ה בשמלת השבת" ו"אינקוגניטו מוד" המוצגות בחלל זה. תרבות האינטרנט והמרחב הוירטואלי משחקים גם הם תפקיד משמעותי בתוך העולם שבו פועלות הדמויות שלי - עולם שהוא מבוך הנע בין חללים דומסטיים מדומיינים ונופים מקומיים. 1 If I Had a Tail הוא חתיכה קטנה מתוך גוף עבודה רחב בהתהוות בשם "שלוש שריטות ומכתב אהבה" המורכב מציורי שמן, פסלים ורישומי פחם. מבחר הציורים והפסלים המוצגים כאן הם קצה הזנב של חיה שתהפוך לימים לתערוכה גדולה.1 איזבלה וולובניק (נ. 1995) בוגרת תואר ראשון .B.Ed.F.a במדרשה לאמנות בבית ברל זוכת פרס קרן אמריקה ישראל (2018), מצטיינת דיקן ופרס ע“ש רפי לביא בשנים 2017 ,2018 .זוכת פרס מטעם מוזיאון ישראל במסגרת התערוכה ’על סף‘ - עבודות גמר נבחרות (2015). תערוכת היחיד שלה "ביצ'קראפט" הוצגה במוזיאון חיפה לאמנות (2019-2020), במקביל הוצגה תערוכת היחיד "כלבות" בגלריה רוזנפלד (2020). הציגה בחלל הפרויקטים של גלריה רוזנפלד (רוזי) את תערוכת היחיד ’אצבעות ארוכות‘, לצד התערוכה הזוגית ’שקרים ואבקת כביסה‘ יחד עם זמיר שץ (2018). השתתפה במספר תערוכות קבוצתיות ביניהן בתערוכה ’זום‘ (2019) , מוזיאון הטבע ע“ש שטיינהרט, תל אביב (בשיתוף מוזיאון ישראל) ובתערוכה מוזיאון חיפה לאמנות (2018).1 'Shop It!' עבודותיה נכללות באוספים פרטיים ובאוספים מוזיאליים ביניהם: אוסף מוזיאון הרצליה לאמנות עכשווית; אוסף רפפורט, מוזיאון תל-אביב (העבודה הוצגה בתערוכה ״פקעת״ בשנת 2021); ואוסף מוזיאון חיפה לאמנות. 1 https://www.izabellavolovnik.com/ תודה מיוחדת למרכז אדמונד דה רוטשילד ולגלריה רוזנפלד, תל אביב |