HaOman 26

​هاؤومان 26

האומן 26
40 Years of creation at the Art Cube Artists’ Studios

Curators: Hillie Wurtman Moyal, Dveer Shaked
Artistic Director: Lee He Shulov
Producer: Michal Mendelboym
​
Opening: April 12th 2024, 11AM
اربعون عاماً من الإبداع في ورش الفنانين في القدس

الإدارة الفنية : لي هي شولوف
القيمات: دفير شاكيد، هيلي فارتمان مويال
المنتجة الرئيسية: ميخال مندلباوم
​
الافتتاح: الجمعة 12.4.2024 الساعة 11:00
  ארבעים שנות יצירה בסדנאות האמנים, ירושלים

​אוצרות: דביר שקד, הילי וורטמן מויאל
ניהול אמנותי: לי היא שולוב
מפיקה ראשית: מיכל מנדלבוים
​
​פתיחה: יום שישי, 12.4.2024, 11:00
Participants
Etti Abergel, Shani Avivi, Agustín Jais, Larry Abramson, Doron Altaratz, Einat Amir, Hadas Amster, Neta Arbely, Or Ariely, Einat Arif-Galanti, Reut Asimini, Osnat Avital, Shani Avivi, Shai Azoulay, Tomer Azulay,  Sharon Balaban, Rotem Balva, Noam Bar, Asaf Ben Zvi, Amnon Ben-Ami, Nino Biniashvili, Marcelle Tehila Bitton, Joshua Borkovsky, Raya Bruckenthal, David (Duchi) Cohen, Pinchas Cohen Gan, Shir Cohen, Aniam Dery, Hadas Duchan, Gilad Efrat, Shirley Efrat, Yehoshua Eliraz, Meydad Eliyahu, Yoav Fisch, Neil Folberg, Tirza Freund, Niv Gafni, Oryan Galster Oren, Teresa Gejer-Spitzer, David Gerstein, Michal Goldman, Gary Goldstein, Hadassa Goldvicht, Shlomit Granat-Paldor, Ariel Hacohen, Michal Harada, Nir Harel, Amos Hetz, Gaston Zvi Ickowicz, Hanita Ilan, Maya Israel, Yaakov Israel, Talia Israeli, Jack Jano, Dina Kahana Gueler, Dalia Katav-Arieli, Alon Kedem, Sharon Keren, Gabriel Klasmer, Simon Krantz, Alex Kremer, Dan Robert Lahiani, Eden Lazaness, Ayelet Lerman, Pamela Levy, Tamar Lewinsohn, Ariane Littman, Itzhak Livne, Hava Mehutan, Inbal Mendes-Flohr, Dudu Mezach, Sagit Mezamer, Uriel Miron, Rachel Moses Klapisch, Neta Moses, Maya Muchawsky Parnas, Miriam Neiger-Fleischmann, Edna Ohana, Dan Orimian, ​Shabtai Pinchevsky, Sharon Poliakine, Israel Rabinovitz, Ami Raviv, Yulia Ravsky, Cornelia Renz, Yael Rubin, Yael Ruhman, Avi Sabah, Shuli Sadé, Gustavo Sagorsky, Yehudit Sasportas, Yoni Schur, Yanai Segal, Yael Serlin, Michael Sgan-Cohen, Tamar Shippony, Lee He Shulov, Ronen Siman Tov, Ran Slapak, Serge Spitzer, Efrat Shvily, Dana Tannhauser, Talia Tokatly, Reuven Zahavi, Masha Zusman
بمشاركة
أبيرجل إيتي، أفيفي شاني، أغوستين جيس, أبرامسون لاري، أوحانا عدنا، أورميان دان، أزولاي شاي، أزولاي تومر، إيلان حانيتا، إيتسكوفيتش غاستون تسفي، ألترتس دورون، إلياهو ميداد، أمير عينات، أسيميني رعوت، إفرات جلعاد، أربيلي نيتاع، أرئيلي أور، بوركوفسكي  يهوشوع (شوكي)، بيتون مارسيل تهيلا، بنياشفيلي نينو، بالبان شارون، بن عامي أمنون، بن تسفي أساف، بار نوعام، بروكينتال رايا، غاير تيرتسا (تيريزا)، غولدفيخت هداسا، غولدمان ميخال، غولدشتاين جيري، جلاستر أورين أوريان، جافني نيف, جرانت فيلدور شلوميت، غيرستين دافيد، دوخان هداس، درعي أنيعام، هكوهين أريئيل، هرئيل نير، هاردا ميخال، جانو جاك، زهافي رؤوفين، زوسمان ماشا، توكتالي تاليا، تانهاوزر دانا، يسرائيل يعكوف، يسرائيل مايا، يسرائيلي تاليا، كوهين جان بنحاس، كوهين دافيد (دوخي)، كوهين ليتمان أريان، كاهانا جلير دينا، كتاف- أرئيلي داليا، لاهياني دان روبرت، ليفي باميلا، ليفينسون تمار، لازينس عيدن, ليفنا يتسحاق، ليرمان إيلات، موزيس نيتا، موزيس-كلابيش راشيل، ميزاخ ديفيد (عمه)، مزمر ساجيت، ميرون أوريل، منديس-فلور عنبال، نيجر-فليشمان ميريام، صباح آفي، سيجورسكي جوستافو، سيجال ياناي، ساجان-كوهين ميخائيل، سيمان طوف رونين، سيلباك ران، اس سبورتس يهوديت، سيرلين ياعيل، عاريف جالانتي عينات، فولبرج نوح، بولياكين شارون، فيش يوآف، فرويند ترتسا، فرانس موتشيفسكي ميا، كيدم ألون، كليزمر جابرييل، كرامر أليكس، كرانش سيمون، رافيف عامي، رابينوفيتش يسرائيل، رافسكي يوليا، روبن ياعيل، رانتس كورنيليا، سدي شولي، شولي إفرات، شولوف لي هي، شيفوني تمار، شور يوني، شارون كيرن، شبيتسر سيرج
בהשתתפות
אתי אברג'ל, שני אביבי, לארי אברמסון, אסנת אביטל, עדנה אוחנה, דן אורימיאן, שי אזולאי, תומר אזולאי, חניתה אילן, גסטון צבי איצקוביץ', דורון אלטרץ, מידד אליהו, יהושע אלירז, עינת אמיר, הדס אמסטר, רעות אסימיני, גלעד אפרת, נטע ארבלי, אור אריאלי, יהושע (שוקי) בורקובסקי, מרסל תהילה ביטון, נינו ביניאשוילי, שרון בלבן, רותם בלוה, אמנון בן עמי, אסף בן צבי, נעם בר, רעיה ברוקנטל, תרצה (תרזה) גאייר, הדסה גולדויכט, מיכל גולדמן, גרי גולדשטיין, אוריין גלסטר אורן, ניב גפני, שלומית גרנט-פלדור, דוד גרשטיין, הדס דוכן, אניעם דרעי, אריאל הכהן, ניר הראל, מיכל הרדה, ז'אק ז'אנו, ראובן זהבי, מאשה זוסמן, אוגוסטין חאיס, עמוס חץ, טליה טוקטלי, דאנה טנהאוזר, יעקב ישראל, מאיה ישראל, טליה ישראלי, פנחס כהן-גן, דוד (דוכי) כהן, אריאן ליטמן, דינה כהנא-גלר, דליה כתב-אריאלי, דן רוברט להיאני, פמלה לוי, תמר לוינסון, עדן לזנס, יצחק ליבנה, אילת לרמן, נטע מוזס, רחל מוזס-קלאפיש, דוד (דודו) מזח, שגית מזמר, חוה מחותן, אוריאל מירון, ענבל מנדס-פלור, מרים נייגר-פליישמן, אבי סבח, גוסטבו סגורסקי, ינאי סגל, מיכאל סגן-כהן, רונן סימן טוב, רן סלפק, יהודית סספורטס, יעל סרלין, עינת עריף-גלנטי, נח פולברג, שרון פוליאקין, שבתאי פינצ'בסקי, יואב פיש, תרצה פרוינד, מיה מוצ'בסקי פרנס, אלון קדם, גבריאל קלזמר, אלכס קרמר, סימון קרנץ, עמי רביב, ישראל רבינוביץ, יוליה רבסקי, יעל רובין, יעל רוכמן, קורנליה רנץ, שולי שדה, אפרת שוילי, לי היא שולוב, תמר שיפוני, יוני שור, שרון קרן, סרג' שפיצר
The Art Cube Gallery and Artists’ Studios, Talpiot, Jerusalem, was established in 1982 by the Jerusalem Foundation and Curator Yona Fischer as the first complex of its kind in Israel where artists could work in designated work spaces at subsidized prices. The goal was to encourage the practice of art in Jerusalem. Over the years, the Studios became a solidified center nourishing and reinforcing the local art community. Many of the foundational artists of Israeli art have spent been residents in the Studios, where the space was the site of the inception of their oeuvre and which impacted their continuation on their professional path.

The exhibition celebrating 40 years of creative work in the Artists’ Studios, Talpiot originated through archival research that began in 2014 as the first tentative steps were taken to trace its history and the artists working their over the past four decades. The archive project enables the exposure of layers of meaning and tracking of the changes that took place in the Jerusalem art scene and in the country in general, including the intergenerational and mutual influences among the artists as a developing and renewing creative endeavor within the context of a specific time and space.
*
Culture shapes place which shapes culture. The Jerusalem climate houses peoples of different religions and ancient history, but also constitutes a simmering, tense reality, replete with contradictions and complexities. The unique urban fabric comprising Heavenly Jerusalem and Earthly Jerusalem impacted the art created in Jerusalem over centuries. The artists who worked in the Studios reflected reality as they experienced it, illuminating hidden corners and at times taking flights of the imagination to other realms. The influence of international art and global processes often became a means for expressive critique of the narratives that have become part of Israeli society’s consensus. 

The unique location of the Artists’ Studios in the Talpiot Industrial Zone, not the city center, transformed art into an event linked to the bustle of mundane and gritty artisan workshops of HaUman Street. Proximity to industry also led to collaborations that were no trivial achievement: the Garage Sale of artworks and performances at the adjacent Davidov Garage as part of the Manofim Contemporary Art Festival; an exhibition in cooperation with the downstairs Miller Publications, a sacred books press; and more. Neighboring studios led to the formation of interesting collaborations between the artists, such as the late Pamela Levy painting portraits of fellow studio artists on their own works (Gabi Klasmer, Asaf Ben Zvi, Larry Abramson, Gary Goldstein, and others). Jerusalem-based collectives such as the well-known ZIK, Artattack, and Barbur Gallery began at the Talpiot Artists’ Studios. 

More than 100 artists are participating in the exhibition, each with one work made during their studio tenancy. Some selected the first or last work made in the studio, others chose a piece symbolic of a significant moment in their practice, or the mood linked to a specific period of time. The unique structure of the Studios is present in some of the works: walls, roof, façade, and landscape seen through the windows. The exhibition, spreading over the entire storey, blurs the commonly-accepted boundaries between exhibition space and work space to form a space of discourse on art and society. Here they blend and merge.
​
Within young Israeli visual culture, the 40 years fanning out in this exhibition reflect the changes and characteristics of local art-making over the years - the effect of current events and the local landscape along with international art styles and trends. The exhibition is a peek into the way in which a single institution, as the home for Jerusalem-based art-making over four decades, constitutes a meeting point and often a point of origin for all of these expressions.
تم إنشاء ورش الفنانين في عام 1982 من قبل صندوق القدس والقيم يونا فيشر كأول مجمع من نوعه في إسرائيل يسمح للفنانين بالعمل في مساحات عمل مخصصة بسعر مدعوم، وذلك بهدف تشجيع النشاط الفني في القدس. على مر السنين، تم ترسيخ مكانة ورش الفنانين كهيئة تُخصب وتقوي المجتمع الفني. العديد من الفنانين الذين يشكلون حجر الزاوية في الفن الإسرائيلي عملوا فترة معينة من حياتهم في ورش الفنانين. بالنسبة للعديد منهم، كانت هذه المساحة هي النقطة الرئيسية في إبداعهم والتي أثرت على استمرار مسارهم المهني

نشأ المعرض من العمل الأرشيفي الذي بدأ في عام 2014 مع الاستكشافات الأولية لتاريخ المكان والفنانين الذين بقوا فيه على مر السنين. يتيح مشروع الأرشيف إمكانية الكشف عن طبقات من المعنى ومتابعة التغييرات التي طرأت على الحقل الفني في القدس الغربية وإسرائيل، بما في ذلك التأثيرات التي تنتقل من جيل من الفنانين إلى
جيل آخر، كعمل يتطور ويتجدد ضمن سياق  الزمان والمكان
*

​الثقافة تشكل المكان والمكان يشكل الثقافة. يأوي مناخ القدس أعضاء من ديانات مختلفة ويتمتع بتاريخ عريق، ولكنه أيضًا وعاء يغلي من الواقع المتوتر، المليء بالتناقضات والتعقيد. إن النسيج الفريد للمدينة - القدس في الأعلى والقدس في الأسفل - أثر على الفن الذي تم إنشاؤه هناك على مر السنين. الفنانون الذين عملوا في الورشات عكسوا الواقع كما عايشوه، وأضاءوا زواياه الخفية، وأحياناً أبحروا عبر الإبداع على أجنحة الخيال إلى عوالم أخرى. لقد تأثروا بالفن العالمي والقيم العالمية، والتي غالبًا ما استخدمت كوسيلة للتعبير النقدي عن الروايات الراسخة في المجتمع الإسرائيلي

الموقع الفريد لورش الفنانين في منطقة تلبيوت الصناعية وليس في وسط المدينة، جعل من الفن حدثًا مرتبطًا بالضوضاء الحرفية اليومية ، العطبة،  في شارع هاؤومان. حتى أن الموقع أدى إلى تعاونات غير مفهومة ضمنا: حدث بيع فني (Garage Sale) وعروض كجزء من مهرجان "منوفيم" مع كراج دافيدوف المجاور، وهو معرض بالتعاون مع دار نشر الكتب المقدسة "كتب ميلر" " وغيرها

كما أدى التجاور في الاستوديوهات إلى ظهور تعاونات مثيرة للاهتمام بين الفنانين أنفسهم. هكذا، على سبيل المثال، سلسلة صور للفنانة باميلا ليفي التي رسمت زملاءها في الاستوديو (غابي كليزمر، أساف بن تسفي، لاري أبرامسون، جاري غولدشتاين وآخرين) بالإضافة إلى الأعمال التي أبدعوها. كما بدأت مجموعات فنية كانت تنشط في القدس مثل فرقة "زيك" المعروفة و"أرتاتاك" وجاليري "بربور" طريقها في ورش الفنانين

يشارك في المعرض أكثر من مائة فنان. يقدم كل فنان عملاً واحداً قام بإنشائه أثناء إقامته في ورش الفنانين. اختار البعض العمل الأول أو الأخير الذي قاموا بإنشائه في الاستوديو، واختار البعض تقديم عمل يرمز إلى لحظة مهمة في الممارسة الفنية أو مزاج مرتبط بفترة معينة. البناء الفريد لورش الفنانين موجود أيضًا في بعض الأعمال: جدران الاستوديو وسقف المبنى وواجهة المبنى والإطلالة من نوافذه. المعرض، الذي يمتد على الطابق بأكمله، يطمس الحدود المقبولة بين مساحة العرض، ومساحة العمل، والمساحة التي يتم فيها الحديث عن الفن والمجتمع. وهنا تندمج هذه العناصر مع بعضها البعض

ضمن ثقافة بصرية إسرائيلية فتية، امتدت الأربعون سنة مثل المروحة في هذا المعرض، وتعكس تحولات وخصائص الإبداع المحلي على مر السنين - تأثيرات الأحداث الجارية والمشهد المحلي إلى جانب الأساليب والتيارات الفنية العالمية. هذه لمحة عن الطريقة التي تكون بها إحدى المؤسسات، التي كانت موطنًا للفن المقدسي لمدة أربعة عقود، نقطة التقاء وأحيانًا نقطة انطلاق للجميع.
 האומן 26
 
הקרן לירושלים והאוצר יונה פישר הקימו את סדנאות האמנים ב־1982 כמתחם ראשון מסוגו בארץ שאפשר לאמנים ואמניות לפעול בחללי עבודה ייעודיים במחיר מסובסד, במטרה לעודד את העשייה האמנותית בירושלים. במשך השנים התבסס מעמד סדנאות האמנים כגוף המפרה את קהילת האמנות ומחזק אותה. אמנים ואמניות רבים שהם מאבני היסוד של האמנות הישראלית יצרו תקופה מסוימת בחייהם בסדנאות. עבור רבים מהם מרחב זה היה נקודת הראשית של יצירתם אשר השפיעה על המשך דרכם המקצועית.1

התערוכה נולדה מתוך עבודת ארכיון שהחלה בשנת 2014 בגישושים ראשונים אחר ההיסטוריה של המקום והאמנים ששהו בו לאורך השנים. פרויקט הארכיב מאפשר חשיפת שכבות של משמעות ומעקב אחר שינויים שחלו בשדה האמנות בירושלים ובישראל והשפעות שעוברות מדור אחד של אמנים למשנהו, כיצירה המתפתחת ומתחדשת בתוך הקשר של זמן ומרחב.1 
*
תרבות מעצבת מקום, ומקום מעצב תרבות. האקלים הירושלמי מאכלס בתוכו בני דתות שונות והיסטוריה עתיקת יומין, אך הוא גם סיר מבעבע של מציאות מתוחה, מלאה סתירות ומורכבות. המרקם הייחודי של העיר –  ירושלים של מעלה וירושלים של מטה –  השפיע על האמנות שנוצרה בה לאורך השנים. האמנים והאמניות שפעלו בסדנאות שיקפו את המציאות כפי שחוו אותה, האירו פינות נסתרות בתוכה ולעיתים הפליגו דרך היצירה, על כנפי הדמיון, אל מחוזות אחרים. הם הושפעו מהאמנות בעולם ומערכים גלובליים, ואלו שימשו לעיתים קרובות אמצעי למבע ביקורתי על נרטיבים שהתקבעו בחברה הישראלית.1

המיקום הייחודי של סדנאות האמנים, באזור התעשייה תלפיות ולא במרכז העיר, הפך את האמנות להתרחשות המחוברת לשאון המלאכה היומיומי, המפויח, של רחוב האומן. המיקום אף הוליד שיתופי פעולה שאינם טריוויאליים: אירוע מכירת אמנות (Garage Sale) ומופעים במסגרת פסטיבל "מנופים" עם מוסך דוידוב הצמוד, תערוכה בשיתוף הוצאת ספרי הקודש "מילר ספרים" ועוד. השכנות בסטודיות הולידה אף היא שיתופי פעולה מעניינים בין האמנים עצמם. כך, למשל, סדרת דיוקנאות של האמנית פמלה לוי שציירה את חבריה לסטודיו (גבי קלזמר, אסף בן צבי, לארי אברמסון, גרי גולדשטיין ואחרים) על גבי עבודות שהם יצרו. גם קבוצות אמנים שפעלו בירושלים כמו קבוצת "זיק" הידועה, "ארטאטאק" וגלריה "ברבור" החלו דרכם בסדנאות האמנים.1

יותר ממאה אמנים מציגים בתערוכה. כל אמן ואמנית מציגים יצירה אחת שיצרו במהלך שהותם בסדנאות האמנים. אחדים בחרו את העבודה הראשונה או האחרונה שיצרו בסטודיו, אחרים בחרו להציג יצירה המייצגת רגע משמעותי בעשייה האמנותית או הלך רוח הקשור בתקופה מסוימת. המבנה הייחודי של סדנאות האמנים נוכח אף הוא בחלק מהיצירות: קירות הסטודיו, גג המבנה, חזית הבניין והנוף הנשקף מחלונותיו. התערוכה, המתפרשת על פני כל הקומה, מטשטשת את הגבולות המקובלים בין חלל תצוגה לחלל עבודה למרחב שבו מתקיים שיח על אמנות וחברה. כאן, אלו נמזגים זה בזה.1

בתוך תרבות חזותית ישראלית צעירה, ארבעים השנים הנפרשות כמניפה בתערוכה זו משקפות את התמורות והמאפיינים של היצירה המקומית במרוצת השנים - ההשפעות של אירועים אקטואליים ונוף מקומי לצד סגנונות וזרמים אמנותיים בינלאומיים. זוהי הצצה לדרך שבה מוסד אחד, בהיותו בית ליצירה ירושלמית במשך ארבעה עשורים, משמש נקודת מפגש ולעיתים אף נקודת מוצא לכל אלו.1