Artists Wall
Living Room | Hadas Douchan hosts Sharon Azagi Opening: Monday, January 22, 2018 Closing: March 2, 2018 |
جدار فنان
هداس دوخان تستضيف | Living Room شارون إيزجي الافتتاح: يوم الإثنين, 22 يناير 2018 ختام المعرض: 2 مارس 2018 |
קיר אמן
הדס דוכן מארחת | Living Room את שרון אזגי פתיחה: יום שני, 22 בינואר, 2018 נעילה: 2 במרץ, 2018 |
The exhibition Living Room comprises objects drawn from the domestic environment: television, a plant, and a dressing table. On the face of it, these seem like typical household furniture, but a closer examination reveals that these items were stripped off of their original function, which was replaced by another element: a mechanical or technological mechanism that removes them from their conventional, everyday context.
These mechanisms bestow the objects with a consciousness of their own. They apply a process of revitalization on these objects, breathing life into them and extracting their latent sexual and mental power from their static body. This action sets them free from the inanimate state to the status of part living part machine, transforming them into a robotic organism that functions as a decorative piece of furniture. The piece Touch Me Not is a closed hydroponic system, consisting of a mimosa pudica trapped inside a glass cloche that was placed on a coffee table. Inside the construction, a mechanism releases one drop of water at a time on the plant, which responds by folding its leaves. The system structured so that all the needs of the plant are fed automatically without requiring human intervention. The works function as closed systems that stand on their own, and act for their own sake. Through a repetitive movement they produce a false representation of eternal life – a continuous present in which there is no past or future. Sharon Azagi (b. 1986) graduated from Bezalel, and lives and works in Tel Aviv. Her works have been featured in many exhibitions in Israel and abroad, including Aesthetics and bias in Poland. Azagi works with various mediums, mixing video art, sculpture and sound in a way that exposes their speculative nature. She draws her inspiration from the worlds of cyber, science fiction, and contemporary technology, combining machine and body alongside a sensory exhibition laced with the ritualistic characteristics. Hadas Duchan is a multidisciplinary artist whose practice takes place in the space between installation, video, and research-based sculpture. She explores physical and biological phenomena and their expression in everyday life. Duchan graduated from Bezalel. She exhibited a solo exhibition at Barbour Gallery (2017) and participated in group exhibitions in Israel and abroad. |
من أغراض مأخوذة من 'Living Room' يتكون معرض
البيئة المنزلية؛ تلفزيون، نبات الزينة وطاولة الماكياج. على السطح يحصل الانطباع بأن الحديث يدور حول أثاث منزلي نموذجي، ولكن يكشف فحص آخر أن دوره الأصلي أخذ منها واستبدلها عنصر آخر: آلية ميكانيكية أو تكنولوجية تزيلها عن السياق التقليدي والسياق اليومي.1 هذه الآليات تعطي الأشياء وعيا خاصا بها . فهي تنقل الكائن ضمن عملية تنفس، تبث الحياة فيه وتستخرج من أجسامها الساكنة القوة الجنسية والواعي الكامن فيها. هذا العمل يتيح لهم تحرير أنفسهم من الحالة الجامدة إلى حالة قد تبدو حية وقد تبدو آلة، وتحويله إلى كائن روبوتي، يعمل بمثابة قطعة زخرفية.1 هو نظام مائي مغلق يتألف من جر 'Touch me not' عمل س زجاجي، يحتوي بداخله على ميموزا خجولة. يتم وضع هذه الأجسام على طاولة القهوة. ضمن هذا البناء، أضيفت آلية تقطر في كل مرة قطرة من الماء على النبات، والتي تستجيب لهذا الإجراء عن طريق إغلاقه. وبالإضافة إلى ذلك، يفهم النظام بحيث يتم تغذية جميع احتياجات النبتة تلقائيا دون الحاجة للمس البشر.1 تتصرف الأعمال كنظم مغلقة تقف من تلقاء نفسها وتعمل من أجل نفسها. من خلال الحركة المتكررة هي تنتج تمثيلا كاذبا للحياة الأبدية - الحاضر المستمر الذي لا يوجد فيه ماض أو مستقبل.1 حصلت شارون أزاجي، المولودة في عام 1986، على درجة البكالوريوس من أكاديمية بيتسالئيل للفنون والتصميم، وهي تعيش وتعمل في تل أبيب. وقد شاركت في العديد من المعارض في إسرائيل وخارجها، بما في ذلك "الجماليات والتحامل"، والذي قدم في بولندا، وهي تتعامل مع وسائل مختلفة بدمج فن الفيديو والنحت والصوت، بشكل يكشف الطابع المضارب لهذه الوسائل التعبيرية. بطريقة تجمع بين الجسم والآلة جنبا إلى جنب مع تجربة حسية ترافقها علامات العبادة.1 هداس دوخان، خريجة اللقب الأول من أكاديمية بيتسالئيل، وهي فنانة متعددة المجالات تعمل في الفضاء الكائن بين المنشأة، الفيديو والنحت والمعتمد على البحث. وهي تعمل على الظواهر الفيزيائية والبيولوجية بالشكل الذي تنعكس فيه بالحياة اليومية. قدمت معرضا فرديا في جاليري بربور (2017) كما شاركت في معارض جماعية في البلاد والعالم.1 |
מורכבת מאובייקטים אשר "Living Room" התערוכה
נלקחו מהסביבה הביתית; טלוויזיה, צמח נוי ושידת איפור. על פניו מתקבל הרושם כי מדובר בריהוט בית טיפוסי, אולם בחינה נוספת חושפת כי תפקידם המקורי נלקח מהם ובמקומו הוכנס אלמנט אחר: מנגנון מכני או טכנולוגי המוציא אותם מהקשרם הקונבנציונלי והיומיומי.1 מנגנונים אלו מעניקים לאובייקטים מעין תודעה משלהם. הם מעבירים את החפץ תהליך של הנשמה, מפיחים בהם רוח חיים ומחלצים מתוך גופם הסטטי את הכוח המיני והתודעתי הטמון בהם. פעולה זו מאפשרת להם להשתחרר מהמצב הדומם אל סטטוס של ספק חי ספק מכונה, והופכת אותם לאורגניזם-רובוטי, המתפקד כרהיט דקורטיבי.1 היא מערכת הידרופונית "Touch me not" העבודה סגורה, המורכבת מפעמון זכוכית, בתוכה כלואה מימוזה ביישנית. אובייקטים אלו מונחים על שולחן קפה. בתוך קונסטרוקציה זו נוסף מנגנון המטפטף בכל פעם טיפת מים על גבי הצמח, אשר מגיב לפעולה זו בסגירת עליו. נוסף לכך, המערכת מובנת כך שכל צרכיו של הצמח מוזנים באופן אוטומטי ללא צורך במגע יד אדם.1 העבודות מתפקדות כמערכות סגורות העומדות בזכות עצמן ופועלות למען עצמן. באמצעות תנועה החוזרת על עצמה הן מייצרות מייצג שווא של חיי נצח - הווה מתמשך בו אין קיום לעבר או לעתיד.1 שרון אזגי, ילידת 1986, בוגרת התואר ראשון בבצלאל, חיה ויוצרת בתל אביב. השתתפה בתערוכות רבות בארץ ובחו"ל, ביניהן "אסתטיקה ודעה קדומה" שהוצגה בפולין. אזגי עוסקת במדיומים מגוונים בשילוב של ווידאו-ארט, פיסול וסאונד, באופן החושף את האופי הספקולטיבי של אמצעי המבע הללו. מקורות השראתה לקוחים ממחוזות הסייבר, המדע הבדיוני והטכנולוגיה העכשווית בצורה המשלבת גוף ומכונה לצד חוויה חושית המלווה בסממני פולחן.1 הדס דוכן, בוגרת התואר הראשון בבצלאל, אמנית רב תחומית הפועלת במרחב שבין מיצב, וידיאו ופיסול מבוססי מחקר. עוסקת בתופעות פיזיקליות וביולוגיות ובאופן בו הן באות לידי ביטוי בחי היום-יום. הציגה תערוכת יחיד בגלריית ברבור (2017) והשתתפה בתערוכות קבוצתיות בארץ ובעולם.1 |