The Destruction of All Art

 تدمير الفن كل

הרס כל האמנות
Dana Darvish
Curator: Ilanit Konopny
Opening Event: Friday, January 26, 2024,
​at 12 p.m
Closing: March 22, 2024
Gallery Talk at the exhibition, with the artist and the curator: Friday, February 9, 2024, at 11:00
دانا درويش
إيلانيت كونوفاني
الافتتاح: الجمعة 26 يناير، 2024، الساعة 12:00
الإقفال: 22  اذار 2024
حديث في المعرض مع الفنانة والقيمة: الجمعة 9 فبراير 2024 الساعة 11:00 صباحًا
דנה דרויש
​אוצרת: אילנית קונופני​
פתיחה: יום שישי, 26 בינואר, 2024, בשעה 12:00
נעילה: 22 במרץ, 2024
שיחה בתערוכה עם האמנית והאוצרת: יום שישי, 9 בפברואר 2024, בשעה 11:00
Dana Darvish: The Destruction of All Art
Curator: Ilanit Konopny

Since 2014, Darvish has created montage works compiled into a series titled “The Destruction of All Art”. The title of the series is taken from a work by Fluxus artist Ben Vautier, which declared, The Destruction of All Art is Art Too, Please Tear This Up. Darvish responded to Vautier’s call by tearing his statement in two, and overlaying it with a fragment of a photograph by Hungarian photographer André Kertész. By truncating Vautier’s statement, Darvish rendered it a title that appears to demand the destruction of all art while expressing the dual meaning of the word tear, letting the images weep for their rupture. She cut out canonical images from the history of photography and art history, mixed them up and grafted them onto images from a variety of content domains, retaining the title of one of the appropriated artworks, including, on occasion, the caption of the original from which the image was taken. The titles captured in the montages are subverted to the point of actual destruction of the art and a negation of the meanings instilled in the works by their original creators. The works from this series are scattered in the exhibition among photographs, collages and a sculpture by Darvish and set the pace of viewing it.

Dervish adopts tactics of looking at the feminine figure and the animal body known from Western art and culture in order to sabotage and puncture the historical artistic act, to destroy and puncture it. Her works and the installations she creates through them highlight the formalistic aspects and the power of beauty - in a wound, a cut, an imperfection - that stand at the base of her artistic work.  In the works on view in the exhibition and the artist’s book Nefesh Hayah Bi / Study for Woman launched on this occasion, she offers a subversive alternative to the feminine figure, and her work practice itself becoming an act of protest. Together, the exhibition and the book suggest that the soul and image of an animal and/or a woman are transformed under Darvish’s hands for the purpose of restoring, conserving, and forging a new seminal female narrative.

Darvish composed the selection of works in the exhibition in the shadow of a bloody, senseless and destructive reality. Her call for the The Destruction of All Art and for defacement as an act of resistance is coupled with her dogged determination to underline a re-creation of realities and possibilities of existence. Her works are a non-final, ongoing study of sex and body, soul and grief, emptiness and loss, woman and animal.
دانا درويش: تدمير الفن كله
إيلانيت كونوفاني

​بداية من عام 2014، أنشأت درويش أعمال مونتاج تم دمجها في سلسلة بعنوان "The Destruction of All Art" (تدمير الفن كله). وهي منتشرة في أرجاء المعرض، وليست كقطعة واحدة - تشبه طريقة إنشائها، مع مرور الوقت - وتحدد إيقاع مشاهدتها. اسم السلسلة مأخوذ من قطعة لفنان الفلوكسوس بن فوتييه، والتي تعلن: "The Destruction of All Art is Art Too, Please Tear This Up".  استجابت درويش لنداء فوتييه: مزقت جملته إلى قسمين وأضافت إليها مقطعًا من صورة التقطها المصور المجري أندريه كارتيس. من خلال حذف جملة فوتييه الكاملة، حولتها  درويش إلى عنوان يبدو أنه يطالب بتدمير الفن كله. وحققت في الوقت نفسه المعنى المزدوج لكلمة tear وتركت الصور تعبر عن جرحها ومعناها. في هذه السلسلة، قصت درويش قطعًا من الصور المكرسة من تاريخ التصوير الفوتوغرافي وتاريخ الفن، ومزجتها وهجنتها مع صور من عوالم محتوى متنوعة. تركت في كل عمل عنوانًا لأحد الأعمال الفنية المستعارة وأحيانًا حتى التعليق الذي رافقها في المصدر الذي سحبت منه الصورة. تتم خلخلة العناوين المحبوسة داخل المونتاج إلى حد التدمير الفعلي للفن وإحباط المعاني التي غرستها في أعمال المبدعين الأصليين.  تنتشر أعمال السلسلة في المعرض بين صور فوتوغرافية، أعمال كولاج ومنحوتة لدرويش وتحدد وتيرة تأملها

تتبنى درويش تكتيكات النظر إلى الجسد الأنثوي المعروف في الفن والثقافة الغربية من أجل تخريب الفعل الفني التاريخي وثقبه، تدميره وتقطيعه. تؤكد أعمالها والمنشآت التي تبدع من خلالها على الجوانب الشكلية وقوة الجمال - في الجرح، والقطع والنقص - التي تقف في أساس عملها الفني. في أعمال المعرض، وفي كتاب الفنانة روح تحيا بي،Study for Woman، الذي سيُطلق في المعرض، تقدم بديلاً لشخصية المرأة، وتصبح ممارسة عملها بحد ذاتها عملاً احتجاجيًا
ويبدو من المعرض والكتاب معًا أن روح الحيوان و/أو روح المرأة وصورتهما مرت تحت يدي درويش لغرض إعادة البناء والترميم وخلق سرد أنثوي مؤسس جديد. أبدعت درويش مجموعة أعمال المعرض في ظل واقع دموي، خالٍ من المنطق ومتمرس بالتدمير. دعوتها إلى " تدمير الفن كله "، وإلى التخريب والإفساد كعمل من أعمال المقاومة، تتحد مع حاجتها التي لا هوادة فيها للتأكيد على خلق متجدد للوقائع وإمكانيات الوجود. أعمالها عبارة عن دراسة غير نهائية ومستمرة حول الجنس والجسد، الروح والحزن، الفراغ والفقدان، المرأة والحيوان
דנה דרויש: הרס כל האמנות
אוצרת: אילנית קונופני

החל מ־2014 יצרה דנה דרויש עבודות מונטאז' שאוגדו לסדרה בשם "The Destruction of All Art" (הרס כל האמנות). שם הסדרה לקוח מיצירה של אמן הפלוקסוס בן ווֹטייה, שמכריזה: "The Destruction of All Art is Art Too, Please Tear This Up". דרויש נענתה לקריאתו של ווטייה: היא קרעה את המשפט שלו לשניים ועליו חיברה מקטע מתצלום של הצלם ההונגרי אנדרה קֶרְטֵס. בחותכה את המשפט השלם של ווטייה הפכה אותו דרויש לכותרת שכמו דורשת את הרס כל האמנות ובו בזמן מימשה את המשמעות הכפולה של המילה tear ונתנה לדימויים לדמוע את פציעתם ואת משמעותם. היא חתכה חלקי דימויים קאנוניים מתולדות הצילום ומתולדות האמנות, ערבבה ביניהם והכליאה אותם עם דימויים ממגוון עולמות תוכן, מותירה בכל אחת מהעבודות את הכותרת של אחת מיצירות האמנות שנוכסו ולעיתים אף את הכיתוב שנלווה לה במקור שממנו שלפה את הדימוי. הכותרות שנכלאו בתוך המונטאז'ים מתערערות עד כדי הרס ממשי של האמנות וסיכול המשמעויות שהחדירו בעבודות היוצרים המקוריים. העבודות מהסדרה פזורות בתערוכה בין תצלומים, קולאז'ים ופסל של דרויש וקובעות את מקצב ההתבוננות בה. 1

דרויש מאמצת טקטיקות של מבט על גוף האישה וגוף החיה המוכרות מהאמנות והתרבות המערבית כדי לחבל ולנקר במעשה האמנותי ההיסטורי, להרוס ולנקב אותו. העבודות שלה והמיצבים שהיא יוצרת באמצעותן מדגישים את ההיבטים הפורמליסטיים ואת כוחו של היופי – בפצע, בחתך, באי שלמות – הניצבים בבסיס עבודת האמנות שלה. בעבודות בתערוכה, ובספר האמנית "נפש 
 "Study for Woman - חיה ב
 שיושק בתערוכה, היא מציעה חלופה לדמות האישה, ופרקטיקת העבודה שלה נעשית בעצמה לפעולת מחאה. מהתערוכה ומהספר יחדיו עולה שנפש החיה ו/או נפש האישה ודמותן עברו תחת ידי דרויש לשם שחזור, שיקום ויצירה של נרטיב נשי מכונן חדש.1

דרויש יצרה את מערך העבודות בתערוכה בצל מציאות מדממת, נעדרת היגיון ולמודת הרס. הקריאה שלה ל"הרס כל האמנות", לחבלה ולקלקול כאקט של התנגדות, התאחדה עם הצורך הבלתי מתפשר שלה להדגיש בריאה מחודשת של מציאויות ואפשרויות קיום. עבודותיה הן מחקר לא סופי, מתמשך, על מין וגוף, נפש ואבל, ריק ואובדן, אישה וחיה. 1