|
Artists Wall
The inhabitants of clay houses | Tomer Azulay hosts Lihi Turjeman Opening: Monday, June 26th, 2017 Exhibiton closing: Friday, August 4th, 2017 |
جدار فنان
سكان بيت من طين | تومر أزولاي يستضيف ليهي ترجمان يوم الإثنين، 26 حزيران 2017 ختام المعرض 4.8.17 |
קיר אמן
|
|
|
|
|
Over the last few months, Tomer Azulay has been working with the artist Lihi Turjeman – his artistic collaborator in the last couple of years – in a dilapidated abandoned building destined to be demolished and turned into a boutique hotel at the heart of Tel Aviv. The work in the building involves the crumbling and peeling walls and the geology of the structure that exposes the crusted layers of paint on its walls and the moldings that glimpse through the falling plaster. Signs of domesticity alongside neglect and disintegration become phantom images, leftovers from those who populated the house in its final years. The main technique the artists used was removing layers of paint of the wall and transferring them onto a canvas in varying size. The wall fragments carry the traces of their work in the building: sanding, peeling, etching, and engraving, actions that add another layer to that of the marks of the time and disintegration and with that – give the walls another future.
|
عمِل تومر أزولاي، خلال الأشهر الماضية، مع الفنانة ليهي ترجمان، شريكته في الإنتاج الإبداعي في السنوات الأخيرة، في مبنى مهجور ومهلهل في قلب تل ابيب، من المُزمع هدمه وبناء فندق مكانه. تناول عملهم في المكان الجدران الآيلة للسقوط والمتداعية، وجيولوجيا المبنى التي تكشف عن طبقات اللون المُتكدسة على جدرانه، والزخارف المُنكشفة من أسفل الطلاء الباهت. علامات الإهمال تبدو جليّة، إلى جانب الشعور ببيتوتيّة المكان، مما يحوّله الى بيت مسكون بالأشباح، بخيالات سكانه في السنوات الأخيرة. التقنيّة الرئيسية التي إستعملها الفنانون هي إزالة طبقات الطلاء عن الجدران، ونقلها، كما هي، على أقمشة بأحجام مختلفة. والنتيجة هي قِطع من جدران تحمل آثار عملهم في المبنى: تقشير، قحف، نقش وحفر، عمليات تضيف بعدا جديدا على العلامات التي تركها الزمن والتلف، وبالتالي تمنح الجدار مستقبلا آخرا.1
|
בחודשים האחרונים פעל תומר אזולאי עם האמנית ליהי תורג'מן, שותפתו הקבוע ליצירה בשנים האחרונות, בבניין נטוש ומתקלף העתיד להיהרס ולהפוך למלון בוטיק בלב תל אביב. העבודה במקום קשורה בקירות המתפוררים והמתקלפים ובגיאולוגיה של המבנה החושפת את שכבות הצבע שנערמו על קירותיו ואת שרידי העיטורים המבצבצים מבעד לטיח המתקלף. סימני ביתיות לצד הזנחה והתפוררות הופכים לדימויי רפאים, שאריות של מי שמילאו את הבית בשנותיו האחרונות. הטכניקה העיקרית בה השתמשו האמנים הייתה תלישת שכבות צבע מהקיר והתקתן לקנבס בגדלים משתנים. פיסות הקירות שמתקבלות נושאות את עקבות עבודתם במבנה: שיוף, קילוף, חריטה וצריבה, פעולות שמוסיפות רובד נוסף על זה של סימני הזמן והכליה ובאופן זה מקנות לקירות עתיד אחר.1
|