Artists Wall
Inbal Mendes-Flohr host Ayelet Hashachar-Dviri
Opening: Tuesday, August 8th 2017, 19:30

جدار فنان
عنبال منديس-فلور يستضيف وآييلت هشاحر دفيري
يوم الثلاثاء 8 آب 2017 الساعة 19:30

קיר אמן
ענבל מנדס-פלור מארחת את איילת השחר-דבירי
​פתיחה: ​יום שלישי, 8 באוגוסט 2017, בשעה 19:30

22 months ago, Ayelet gave birth to a son. Surrounded by mountains of laundry and diapers, she started folding, and folding, and folding. She found the Sisyphean folding tedious and decided to explore its origin. This has led her to origami, which in Japanese culture is used in Shinto rituals. In its nascence, origami models were passed from mother to daughter as an oral tradition.

Inbal Mended-Flohr and Ayelet Hashachar-Dviri share common interests, which have already led them to collaborate in the past: the woman’s role, the man’s role, motherhood, and sacrifices. The carer-cared relationship and the folder-folded relationship.
​
The piece, presented in the framework of “Artist’s Wall” at Art Cube Artists’ Studios, features familiar symbols made of hardened and folded textile, inspired by origami. Covered by perforated, burnt, mold-made, worn, and painted patterns, the aesthetic objects seem to be taken over by diseases that slowly eat away at them.

قبل سنة وعشرين شهرا أنجبت اييلت ولدا. وقد بدأت تطوي وتطوي وتطوي وهي محاطة بتلال الغسيل والحفاضات. فقد أرهقها الطوي السيزيفي، وقررت البحث عن مصادر الطي. وهكذا وصلت لطريقة الأوريجامي الذي تستخدم لطقوس دينية للشينطو في الثقافة اليابانية. في بداية الطريق، تم تناقل الأوريجامي من الأم للبنت كمنهج شفهي.1

​تتشارك عنبال منديس-فلور وآييلت هشاحر دفيري اهتمامات مشتركة جعلتهم يتعاونون أيضا في الماضي: وظيفة المرأة، وظيفة الرجل، الأمومة، التنازل، علاقات المعالج والمعالج وعلاقات الطاوي والمطوي.1

في العمل المعروض في إطار "جدار الفنان" في ورش الفنانين تظهر رموز معروفة مصنوعة من القماش المقوى ومطوي بوحي من الأوريجامي وعليه نماذج مثقوبة، محروقة، مصنوعة من العفن، متآكلة ومرسومة. حيث يبدو أن الأمراض تسيطر على الأجسام الشكلية وتقوم باكلها تدريجيا.1

לפני שנה ועשרה חודשים איילת ילדה בן. מוקפת בהררי כביסה וחיתולים, היא החלה לקפל ולקפל ולקפל. הקיפול הסיזיפי התיש אותה, והיא החליטה לחקור את מקורות הקיפול. כך הגיעה לאוריגמי שמשמש לטקסים של דת השינטו בתרבות היפנית. בתחילת הדרך, האוריגמי הועבר מאם לבת כתורה שבעל פה.1

ענבל מנדס-פלור ואיילת השחר דבירי חולקות תחומי עניין משותפים שהביאו אותן לשתף פעולה גם בעבר: תפקיד האישה, תפקיד הגבר, אמהות, וויתור. יחסי מטפל מטופל ויחסי מקפל מקופל.1

בעבודה המוצגת במסגרת "קיר אמן" בסדנאות האמנים נראים סמלים מוכרים עשויים בד מוקשה ומקופל בהשראת האוריגמי ועליו דוגמאות מחוררות, שרופות, עשויות עובש, אכולות ומצוירות. נדמה כאילו מחלות משתלטות על האובייקטים האסתטיים ומאכלות אותם בהדרגה.1​