|
An episode in Survivor | Shay Zilberman hosts Uri Weinstein
Opening: Friday, August 5th, 2022 at 12:00 Closing: Friday, September 2nd, 2022 |
فصل في البقاء | شاي زيلبرمان يستضيف أوري فاينشتاين
الافتتاح: الجمعة، 5 أغسطس، 2022، لساعة 12:00 الاغلاق: الجمعة، 2 سبتمبر، 2022 |
פרק בהישרדות | שי זילברמן מארח את אורי וויינשטיין
פתיחה: יום שישי, 5 באוגוסט, 2022 בשעה 12:00 נעילה: יום שישי, 2 בספטמבר, 2022 |
|
Construct, work, win, mourn?
Uri Weinstein's solo exhibition "Survival Episode" draws tentative outlines, subtle intersections between memories, movie scenes, historical events and government corridors, seeking to touch on the elusive concept of 'Israeli masculinity'. In the work "Medicines, Key, Writing" Weinstein uses a drawer case built by the carpenter Josef Carmiel, his grandfather. He places it upright and places candles on its button handles. In another work, "Uri Kahana", a head made of yellowish-brown papier-mache is placed on top of a glass-front speaker. The paper was taken from the the first edition of the book "He Walked Through the Fields" by Moshe Shamir, whose hero is Uri Kahana, a patriotic soldier who sacrifices his life for his homeland Israel. The works "Home" and "Clerk" are based on symbols from "Bituach Leumi" identification and sorting system. After scanning the fingerprints at the entrance of the building, the visitor receives one of the two: home referral – the home symbol; or a summons for a appointment in the office – the clerk symbol. "We will Never Be Apart" presents a famous scene from the film "Abba Ganuv" (1987) which describes the inevitable farewell of Chiko Ben David from his son. The scene is seen in a blur through the pocket of a button shirt and the original soundtrack has been neutralized so that only the dialogue between the father and the son remains. Weinstein examines the intermediate space between the personal and the collective memory, through dealing with farewells and initiation ceremonies. The five works in the exhibition compose a sort of collage, a multi-faceted photo, of this space and gathers under the title "Survival Episode". Invitation and curatorial accompaniment: Shay Zilberman Text: Karen Dolev Uri Weinstein (b. 1992, lives and works in Tel Aviv) holds a bachelor's degree in fine arts from Bezalel Academy of Art and Design Jerusalem. He studied at the Ecole National Supérieure de Beause-Ard (ENSB-A), Paris, as part of a student exchange program. He also holds a master's degree in arts from Bezalel Academy, Tel Aviv. His works were exhibited at Uri and Rami Nehushtan Museum (Ashdot Ya'akov); Hansen House, Teddy Artists' Workshops, the gallery of the photography department in Bezalel (Jerusalem); Alfred Collaborative Institute for Art and Culture, Binyamin Gallery, Halal Bastudio (Tel Aviv) and more. He received the Israel-America Cultural Foundation Sharet Scholarship (2019), The Friends of Bezalel-Zula Zilzer award (2019), and the Plastic Arts Support Scholarship by Yehoshua Rabinovitz Foundation, Tel Aviv (2020). He also Participated in the Professional Development Program of Edmond de Rothschild Center, Tel Aviv; and in Alma Mathanel Fellows program, Alma Hebrew Culture Center, Tel Aviv. |
نبني، نعمل، نفوز، نبكي؟
يرسم المعرض الفردي لأوري فاينشتاين "فصل في البقاء" خطوطًا مبدئية وتقاطعات دقيقة بين الذكريات واللحظات السينمائية والأحداث التاريخية والممرات الحكومية، ويسعى للتطرق إلى المفهوم المراوغ لـ "الرجولة الإسرائيلية".1 اختار فاينشتاين في عمله "الطب، المفتاح، الكتابة" استخدام خزانة ذات أدراج بناها يوسف كرميئيل، جده النجار. يضعها في وضع مستقيم، ويضع الشموع على مقابض الأزرار.1 في عمل آخر، "أوري كاهانا"، رأس مصنوع من لب الورق البني المصفر يوضع فوق مكبر صوت بواجهة زجاجية. الورقة مأخوذة من كتاب "مشى في الحقول" لموشيه شامير (في الطبعة الأولى) بطله أوري كاهانا، جندي وطني ضحى بحياته من أجل الوطن.1 يستند العملين "المنزل" و "الموظف" إلى رموز من نظام تحديد وفرز مكاتب "التأمين الوطني". بعد مسح بصمات الأصابع عند مدخل المجمع، يتلقى الزائر واحدًا من الاثنين: عنوان المنزل -رمز المنزل؛ أو استدعاء لإجراء مكالمة في المكتب -رمز الموظف. ويعرض فيلم "لن ننفصل أبدا" مشهدًا شهيرًا من فيلم "الأب المسروق" (1987) ، الذي يصف الانفصال الحتمي لابن العم تشيكو بن دافيد عن ابنه. شوهد المشهد في طمس من خلال جيب قميص زر لأسفل وتم تحييد الموسيقى التصويرية الأصلية بحيث يبقى الحوار بين الأب والابن فقط.1 من خلال التعامل مع مراسم الوداع والتنشئة، يفحص فاينشتاين المساحة الوسيطة بين الذاكرة الشخصية والجماعية. تشكل الأعمال الخمسة في المعرض مجموعة كولاج، وهي صورة متعددة الأوجه لهذه المساحة، وتجتمع تحت عنوان "فصل في البقاء".1 دعوة ومرافقة قيمية: شاي زيلبرمان كتبت النص: كارن دوليف ولد أوري فاينشتاين في تل أبيب في العام 1992، ولا زال يعيش ويعمل هناك، ويملك اللقب الأول في الفنون من أكاديمية بتسلئيل للفنون والتصميم في القدس، ودرس في المدرسة الوطنية العليا دو في باريس، في إطار مشروع تبادل الطلبة،י ،(ENSB-A) بوز ودرس في برنامج للقب الثاني في الفنون في كلية بتسلئيل في تل أبيب.1 عرضت أعماله في متحف أوري ورامي نحوشتان (أسدوت يعقوب)؛ بيت هانسن، ورش عمل فنانين تيدي، قسم التصوير الفوتوغرافي في بتسلئيل (القدس)؛ معهد ألفريد التعاوني للفن والثقافة، غاليري بنيامين، استوديو الفضاء (تل أبيب) والمزيد. حصل على منحة المؤسسة الثقافية الإسرائيلية الأمريكية التي تحمل اسم شاريت (2019)، وجائزة "أصدقاء بتسلئيل التي تحمل اسم الفنانة جولا زيلتسر (2019)، ومنحة دعم الفنون التشكيلية، مؤسسة يهوشواع لايفوفيتش، تل أبيب للفنون (2020). شارك في برنامج التطوير المهني، مركز إدموند دي روتشيلد، تل أبيب؛ وفي برنامج الزمالة ألما متنال، ألما بيت للثقافة العبرية، تل أبيب.1 |
לבנות, לעבוד, לנצח, לבכות?1
תערוכת היחיד של אורי וויינשטיין ״פרק בהישרדות״ משרטטת קווי מתאר מהוססים, הצטלבויות דקות בין זיכרונות, רגעים קולנועיים, מאורעות היסטוריים ומסדרונות ממשלתיים, המבקשים לגעת במושג החמקמק של ׳גבריות ישראלית׳.1 בעבודה ״תרופות, מפתח, כתיבה״ וויינשטיין בוחר להשתמש בתיבת מגירות שבנה יוסף כרמיאל, סבו הנגר. הוא מציב אותה במאונך, ועל ידיות הכפתור שלה מניח נרות.1 בעבודה נוספת, ״אורי כהנא״, מוצב ראש עשויי עיסת נייר חום-צהבהב על גבי רמקול בעל חזית זכוכית. הנייר נלקח מתוך הספר ״הוא הלך בשדות״ מאת משה שמיר (בהוצאה הראשונה) שגיבורו הוא אורי כהנא, חייל פטריוט שמקריב את חייו למען המולדת. 1 העבודות ״בית״ ו״פקיד״ מבוססות על סמלים מתוך מערכת ההזדהות והמיון של משרדי ״ביטוח לאומי״. לאחר סריקת תווי האצבע בכניסה למתחם, המבקר מקבל אחד מהשניים: הפניה הביתה – סמל הבית; או זימון לשיחה במשרד – סמל הפקיד.1 ״אנחנו לא נפרד לעולם״ מציגה סצנה מפורסמת מתוך הסרט ״אבא גנוב״ (1987), המתארת את הפרידה הבלתי נמנעת של צי׳קו בן-דוד מבנו. הסצנה נראית במטושטש מבעד לכיס חולצה מכופתרת ופס הקול המקורי נוטרל כך שנותר רק הדיאלוג בין האב ובנו.1 דרך העיסוק בפרידות וטקסי חניכה וויינשטיין בודק את מרחב הביניים שבין הזיכרון האישי והקולקטיבי. חמשת העבודות בתערוכה מרכיבות מעיין קולאז׳, תמונה רבת-פנים של מרחב זה, ומתכנסות יחד תחת הכותרת ״פרק בהישרדות״. 1 הזמנה וליווי אוצרותי: שי זילברמן טקסט: קארן דולב אורי וויינשטיין (נ. 1992, חי ועובד בתל אביב) הוא בוגר תואר ראשון באמנות מבצלאל אקדמיה לאמנות ועיצוב, ירושלים, למד באקול נסיונל סופרייר דה בוז-אר פריז, במסגרת חילופי סטודנטים, ולומד, (ENSB-A) בתכנית לתואר שני באמנויות בבצלאל, תל אביב.1 עבודותיו הוצגו במוזיאון אורי ורמי נחושתן (אשדות יעקב); בית הנסן, סדנאות האמנים טדי, גלריית המחלקה לצילום בבצלאל (ירושלים); אלפרד מכון שיתופי לאמנות ותרבות, גלריה בנימין, חלל בסטודיו (תל אביב) ועוד. זכה במלגת קרן התרבות אמריקה-ישראל ע״ש שרת (2019), פרס אגודת ידידי בצלאל ע״ש האמן ז׳ולה זילצר (2019), ומלגת תמיכה באמנות פלסטית, קרן יהושע רבינוביץ לאמנויות תל אביב (2020). השתתף בתכנית לפיתוח מקצועי, מרכז אדמונד דה רוטשילד, תל אביב; ובתכנית עמיתי עלמא-מתנאל, עלמא בית לתרבות עברית, תל אביב.1 |