Alexandra Danzig (Dvorkin)

الكسندرا دنتسيج (دفوركين)

אלכסנדרה דנציג (דבורקין) ​

Alexandra Danzig (Dvorkin) was born and raised in Jerusalem. Several years of her youth she spent in south of Russia, whereupon returned to Israel. Alexandra is a fresh graduate of the Photography Department, Bezalel Academy of Arts and Design (2021). Currently she is an artist and photography medium researcher (supervised by Prof. Paul Frosh) in the Department of Communication and Journalism, Hebrew University of Jerusalem. Lives and works in Israel. 
In Russian culture, there is one poem that describes a child’s drawing (every parent has at least one hanging on the fridge):
 Dot, another dot and a comma -
All together funny face become.
Another arm, leg and an oval head -
The drawing of a person succeed. 
 Точка, точка, запятая -
Вышла рожица кривая.
Ручки, ножки, огуречик, -
Получился человечек!
This song is playing in my head each and every time I tentatively try to create something new - another move and another piece, and suddenly something comes out (or doesn't, depends). It seems the song is referring to a deep process of creative development that often includes making mistakes - a dot jumps surprisingly after another dot, and the comma comes out of nowhere.
This series, created spontaneously and intuitively, is a collection of small pieces of a city - small and strange moments of possibly censorship, or perhaps a piece of joke, a result of bad choices, or actually expression of the genius of coincidences.

الكسندرا دنتسيج (دفوركين) ولدت عام 1998 ونشأت في القدس. أمضت نصف شبابها في جنوب روسيا، حيث تخرجت من المدرسة الثانوية وعادت إلى إسرائيل بعد ذلك. تخرجت من قسم التصوير في أكاديمية بتسلئيل (2021).1

في الثقافة الروسية، توجد قصيدة تصف رسمًا للأطفال (كل والد لديه على الأقل واحد معلق على الثلاجة):1
نقطة، نقطة وفاصلة أخرى -1
يظهر وجه ملتوي ومضحك.
كف آخر ورجل أخرى ورأس -1
يتكون على مهله إنسان.1

يتم تشغيل هذه الأغنية في رأسي في كل مرة أحاول فيها مترددة إنشاء شيء جديد - حركة أخرى وقطعة أخرى، وفجأة يخرج شيء ما (أو لا يخرج، ذلك يعتمد). يبدو أن الأغنية تتحدث عن عملية عميقة من التطور الإبداعي التي غالبًا ما تتضمن أخطاء - تقفز نقطة في مفاجأة تلو نقطة، وفاصلة من العدم. هذه السلسلة التي تم إنشاؤها تلقائيًا وبشكل بديهي عبارة عن مجموعة من القطع الصغيرة من مدينة - لحظات صغيرة وغريبة من الرقابة ربما، مشهد من نكتة ربما، أو نتيجة الاختيارات السيئة أو عبقرية الصدف.1
هي حاليا فنانة وباحثة في مجال التصوير الفوتوغرافي تحت إشراف البروفيسور بول بروش، في قسم الإعلام والصحافة في الجامعة العبرية في القدس. تعيش وتبدع في إسرائيل.1

אלכסנדרה דנציג (דבורקין) ילידת 1998, נולדה וגדלה בירושלים. מחצית מנעוריה עברו בדרום רוסיה, שם סיימה תיכון וחזרה לארץ לאחר מכן. בוגרת המחלקה לצילום, האקדמיה בצלאל (2021).1
בתרבות הרוסית קיים שיר שמתאר ציור ילדים (לכל הורה תלוי על המקרר לפחות אחד):1
נקודה, נקודה ועוד פסיק –2
יוצא פרצוף עקום ומצחיק.1
עוד כף יד ועוד רגל וראש –1
מצטייר לאיטו בן-אנוש.1
Точка, точка, запятая -
Вышла рожица кривая.
Ручки, ножки, огуречик, -
Получился человечек!
השיר הזה מתנגן בראשי כל פעם שאני מנסה ליצור משהו חדש בהיסוס - עוד מהלך ועוד פיסה, ופתאום יוצא משהו (או לא יוצא, תלוי). נדמה שהשיר מדבר על תהליך עמוק של התפתחות יצירתית שכולל בתוכו לרוב טעויות - נקודה קופצת בהפתעה אחרי נקודה, ופסיק משום מקום. הסדרה הזו שנוצרה בספונטניות בצורה אינטואיטיבית מהווה מקבץ של פיסות קטנות של עיר - רגעים קטנים ומוזרים של ספק צנזורה, ספק סצנה מבדיחה, תוצאה של בחירות גרועות או בעצם גאוניות של המקריות.1
כיום אמנית וחוקרת מדיום הצילום תחת הנחייתו של פרופ׳ פול פרוש, במחלקה לתקשורת ועיתונאות באוניברסיטה העברית בירושלים. גרה ויוצרת בישראל.1