Gustavo Sagorsky hosts Myriam Haccoun

غوستابو سجورسكي يستضيف مريم هكون أمينة المعرض

גוסטבו סגורסקי מארח את מרים הקון

Myriam Haccoun presents "Between Dog and Wolf", a small series of photographs that bear a long and extensive process of observation.
Each of the photos featured here is the result of a reproduction procedure. Inspired by everyday life situations, Haccoun shoots videos of simple scenes that are close and distant at the same time; digital color photos of her daily environment and during weekend trips.
Haccoun is restlessly curious. She misses the process of analogue photography, but on the other hand, she finds the process of developing and copying films in the dark room ridiculous. She sits in front of her computer and observes what she has observed already, playing and changing colors with the help of amateur programs. Then she has doubts and feels distant again. At this point, Haccoun takes the picture again, but this time of the screen. A video frame loses its color and movement. Pictures of landscapes lose their quality resulting in distortion. Nothing has been captured. What remains are images of the gap between the photographed place and the place where she is. That space creates contact with the viewers who share the void. And this is quite a lot.

تُقدِّم مريم حكون "بين الكلب والذئّب"، سلسلة صغيرة من الصور تُخفي في داخلها صيرورة متواصلة وشاملة من التأمل
كُل واحدة من الصور المعروضة هي نتاج صيرورة مزدوجة. بإيحاء حالات يوميّة، تصوِّر حكون أفلام فيديو مكوّنة من مشاهد بسيطة، قريبة وبعيدة في آن؛ صور رقميّة لبيئتها اليوميّة وخلال نزهات نهاية الأسبوع
فضول حكون لا يهدأ ولا يكّل. تشتاق إلى صيرورة التصوير بالفيلم، ولكن من جهة اخرى، فإن عمليّة تحميض الأفلام ونسخها تبدو سخيفة بعض الشيء. تجلس أمام حاسوبها وتتأمل ما رأته من قبل، تتلاعب فيه وتغيّر ألوان بمساعدة برامج معدّة للمصورين الهواة. عندها تبدأ بالشعور بالشكّ والبُعد. في هذه اللحظة، تصوِّر الفنانة مجدداً، هذه المرّة الشاشة. يفقد فريم الفيديو من حركته وألوانه. وصور الطبيعة تفقد من جودتها وتختل. لا تنجح الكاميرا بالإمساك بأي شيء. تبقى فقط صور الفجوة بين المكان المصوّر  والمكان الذي تتواجد به. هذه المساحة تُنتج صلة مع المشاهدين والذين يتقاسمون معها هذا الفراغ. وهذا ليس بالشيء القليل

מרים הקון היא צלמת ילידת פריז, החיה בתל אביב ויוצרת בצרפת ובישראל
מרים הקון מציגה את "בין כלב לזאב", סדרה קטנה של תצלומים שצופנת בחובה תהליך ממושך ונרחב של התבוננות
כל אחד מהתצלומים המוצגים כאן הוא תוצר של תהליך שכפול. בהשראת מצבים יומיומיים, הקון מצלמת סרטי וידאו של סצנות פשוטות, קרובות ומרוחקות בעת ובעונה אחת; תצלומים דיגיטלים של סביבתה היומיומית ובמהלך טיולים בסופי השבוע
הסקרנות של הקון אינה יודעת מנוח. היא מתגעגעת לתהליך הצילום האנלוגי, אולם מאידך, תהליך פיתוח ושכפול הפילם בחדר החושך מגוחך בעיניה. היא יושבת מול המחשב שלה ומתבוננת במה שכבר התבוננה בו, משחקת ומשנה צבעים בסיוע תוכנות המיועדות לצלמים חובבים. אז היא מתחילה לחוש ספק וריחוק. בנקודה זו, האמנית מצלמת שוב, הפעם את המסך. פריים הווידאו מאבד את הצבעוניות והתנועה שלו. תצלומי נוף מאבדים מאיכותם ומשתבשים. שום דבר לא נלכד במצלמה. כל שנותר הם דימויים של הפער בין המקום המצולם והמקום בו היא נמצאת. המרחב הזה מייצר קשר עם הצופים שחולקים עימה את הריקנות. וזה לא מעט