Nadia Adina Rose is an artist, poet, illustrator, and senior lecturer in art. She lives and works in Jerusalem and maintains her studio at the Art Cube Artists’ Studios in Talpiot. She holds an M.Ed in Art Education from the HaMidrasha School of Art at Beit Berl College (2012), a B.A. in Fine Art from the Bezalel Academy of Art and Design (1994), and a B.A. in Art from Moscow (1989).
She creates objects that can be described as “soft sculptures,” which she installs in space or assembles into wall-based installations. Her works are made of textiles and incorporate sewing and found objects such as blankets, pillows, and sheets that function as part of a new post-surrealist landscape.
She has exhibited in solo and group exhibitions in Israel and worldwide. Her solo shows include exhibitions at the Wilfrid Israel Museum (2025), Tivon Gallery (2025), Artists’ Studios – Teddy (2024), Alfred Gallery (2021), the Janco Dada Museum (2019), Hanina Gallery (2018), the Jerusalem Artists’ House (2017), and the gallery of David Yellin College (2016).
Her group exhibitions include shows at the Israel Museum (2025, 2020), the Ramat Gan Museum (2024), the Eretz Israel Museum (2023, 2021), Echad Ha’am Gallery (2024), the Philistine Museum of Culture (2023), The Cube Gallery (2022), Zuzu Gallery (2020), the Bar-David Museum (2019), the Benyamini Contemporary Ceramics Center (2017), and the Chonnam National University Museum in South Korea (2022).
She was awarded the Ministry of Culture Grant for Independent Visual Artists (2023), and the Shoshana Ish-Shalom Prize for Artistic Creation (2019). Her debut poetry collection, Ink of Snow (Helicon–Afik Publishing, 2015), was listed among the National Library’s top ten recommended books and received the Minister of Culture’s Award (2016). Her second poetry manuscript, In the Belly of the Wolf, won the ACUM Prize for Poetry in memory of Nathan Yonatan (2020).
Her works are held in collections at the Janco Dada Museum, Chonnam National University Museum, and various private collections.
ناديا عدينا روز فنانة، شاعرة، رسامة، ومحاضرة فنية بارزة. تعيش وتعمل في القدس (تعمل في استوديو بورش الفنانين، تلبيوت). حاصلة على درجة الماجستير (M.Ed) في التربية الفنية من "المدراشا للفنون"، كلية بيت بيرل (2012). حاصلة على درجة البكالوريوس (B.A) في الفن من أكاديمية بتساليل للفنون والتصميم (1994) ودرجة البكالوريوس (B.A) في الفن من موسكو (1989)
تُنشئ أعمالًا يمكن وصفها بأنها "نحت ناعم" ، تقوم بوضعها في الفراغ أو تركيبها كمنشآت على الجدار. أعمالها مصنوعة من النسيج، وتجمع بين الخياطة واستخدام المواد الجاهزة مثل البطانيات والوسائد والملاءات التي تعمل كجزء من مشهد ما بعد سريالي جديد. عرضت أعمالها في معارض جماعية وفردية مختلفة في إسرائيل وحول العالم. من بينها معرض فردي في متحف فيلفرد (2025) ، في جاليري تيفعون (2025) ، في ورش الفنانين، تيدي (2024) ، في جاليري ألفريد (2021) ، في متحف يانكو دادا (2019) ، في جاليري حنينا (2018) ، في بيوت الفنانين بالقدس (2017) ، وفي جاليري كلية دافيد يلين (2016)
شاركت في معارض جماعية مختلفة، منها في متحف إسرائيل ( 2025، 2020) ، في متحف رمات غان (2024) ، في متحف أرض إسرائيل (2023، 2021) ، في جاليري أحد هاعام (2024) ، في متحف الثقافة الفلسطينية (2023) ، في جاليري هكوبيا (2022) ، في جاليري زوزو (2020) ، في متحف بار دافيد (2019) ، في جاليري بنياميني (2017) ، وفي متحف جامعة تشونام الوطنية في كوريا الجنوبية (2022)
حصلت على منحة من وزارة الثقافة للفنانين المستقلين في مجال الفنون التشكيلية (2023) ، وعلى جائزة الإبداع الفني على اسم شوشانا إيش-شالوم (2019)
كتابها الأول من الشعر "حبر الثلج" (منشورات هيليكون-أفيك، 2015) دخل قائمة الكتب العشرة الموصى بها من قبل المكتبة الوطنية وفاز بجائزة وزيرة الثقافة (2016). المخطوطة لكتابها الثاني "في بطن الذئب" فازت بجائزة أكوم للشعر على اسم ناتان يوناتان (2020)
توجد أعمالها في مجموعات متحف يانكو دادا، ومتحف جامعة تشونام الوطنية، ومجموعات خاصة أخرى
נדיה עדינה רוז היא אמנית, משוררת, מאיירת ומרצה בכירה לאמנות. חיה ויוצרת בירושלים (עובדת בסטודיו בסדנאות האמנים, תלפיות). בוגרת לימודי תואר שני (M.Ed) בחינוך לאמנות ב"מדרשה לאמנות", מכללת בית ברל (2012). בוגרת תואר ראשון (B.A) באמנות באקדמיה לאמנות ועיצוב בצלאל (1994) ותואר ראשון (B.A) באמנות במוסקבה (1989).1
יוצרת אובייקטים שאפשר לכנות 'פיסול רך' אותם היא מציבה בחלל או מרכיבה כמייצבים על הקיר. עבודותיה עשויות מטקסטיל, משלבות תפירה ושימוש בחפצי רדי מייד כמו שמיכות, כריות וסדינים המתפקדים כחלק מנוף פוסט-סוריאליסטי חדש.1
הציגה בתערוכות קבוצתיות ויחיד שונות בארץ ובעולם. ביניהן תערוכת יחיד במוזיאון וילפריד (2025), בגלריה טבעון (2025), בסדנאות האמנים, טדי (2024), בגלריה אלפרד (2021), במוזיאון ינקו דאדא (2019), בגלריה חנינא (2018), בבתי האמנים בירושלים (2017), בגלריה של המכללה על שם דוד ילין (2016). השתתפה בתערוכות קבוצתיות שונות וביניהן במוזיאון ישראל (2025, 2020), במוזיאון רמת גן (2024), במוזיאון ארץ ישראל (2023, 2021), בגלריה אחד העם (2024), במוזיאון לתרבות הפלשתים (2023), בגלריה הקוביה (2022), בגלריה זוזו (2020), במוזיאון בר דוד (2019), בגלריה בנימיני (2017), במוזיאון האוניברסיטה הלאומית צ'ונאם בדרום קוריאה (2022).1
זכתה במענק של משרד התרבות ליוצרים עצמאיים בתחום האמנות הפלסטית (2023), בפרס ליצירה אמנותית על שם שושנה איש-שלום (2019). ספר שיריה הראשון "דיו של שלג" (הוצאת הליקון-אפיק, 2015) נכנס לרשימת עשרת הספרים המומלצים על ידי הספרייה הלאומית וזכה בפרס שרת התרבות (2016). כתב היד של ספרה השני "בבטן הזאב" זכה בפרס אקו"ם לשירה ע"ש נתן יונתן (2020).1
עבודותיה נמצאות באוספים של מוזיאון ינקו דאדא, מוזיאון האוניברסיטה הלאומית צ'ונאם ובאוספים פרטיים נוספים.
